Nagano, Matsumoto en een waarschuwing...

Dinsdag 12 september: en de dag begon zwaar regenachtig. Ik had aan de eigenaar van het hostel gevraagd of hij me naar het station kon brengen en dat was geen probleem! Aangekomen op dat station heb ik voor de eerste keer gereserveerde plaatsen voor de Shinkansen geregeld. Ik vroeg aan de balie dat ik naar Nagano moest. Binnen twee minuten had ik én gereserveerde plekken én een schema met welk perron ik moest zijn, ook bij mij overstap op Tokio Centraal en hoe laat ik in Nagano zou zijn. Dat was al om 12.51. Het gaat als een speer hier. Eenmaal aangekomen in Nagano ben ik eerst naar het hostel gegaan. De eigenaar had schijnbaar maar 1 kamer, een dormroom voor 4 personen waarbij je je moest aanvragen of bij volle bezetting iedereen nog wel in de kamer kon staan. Zo krap, maar wel lekker knus dus. En de eigenaar was ook leuk, al was het alleen maar omdat hij in 10 minuten toch zeker 35 keer ‘Sank you!’heeft gezegd. Na een kleine rustpauze een beetje de stad verkent. Belangrijkste bezienswaardigheid is de Zenjoki Tempel (ja, inderdaad weer een tempel), één tempel die stamt uit 1707 en dat was ook wel te zien. Hij bestond vooral uit hout. De Zenjoki tempel was trouwens wel het enige interessante in de stad; je kan ook nog naar het olympisch dorp of een paar gebouwen verkennen, maar dat liet ik aan mij voorbij gaan. In de avond ontmoette ik mijn enige kamergenoot voor die avond, Ryoto, afkomstig uit Japan, maar voor een traineeship twee weken in Nagano. In de avond vooral veel met elkaar gesproken over Japan en  Nederland.

Voor de woensdag had ik gepland om niet in Nagano te zijn. Mijn idee was om naar het Snow Monkey Park te gaan. Natuurlijk ligt er geen sneeuw in september, maar ook zonder sneeuw schijnt het park leuk te zijn. Een dagticket gekocht voor de trein naar Yudanaka Station en 10 minuten met de bus naar het park en je bent al bijna bij de Japanse Makaken! Na iets meer dan een uur ben je er al en moet je eerst nog 2 kilometer door een bospad naar de ingang lopen. Eenmaal voor de ingang zie je ze al lopen. Eenmaal in het park liepen ze echt overal en vooral ook voor je voeten. Heel veel foto’s geschoten en toen op naar de onsen. In de winter staat deze plek erom bekend dat de apen gaan badderen in de onsen (warmwaterbron). Ook in de zomer gebeurt dat wel eens, maar helaas had ik dat geluk niet. Lang gewacht voor dit, maar geen Makaak die er in sprong. Ja… één klein makaakje die met een tijdgenoot aan het stoeien was viel er per ongeluk in. De zon scheen iets te veel voor een warm bad. Voor de mens was het niet toegestaan in de onsen te springen. Echter toen ik net het park uit liep zag ik wel een man zitten, een Japanner, poedeltje naakt en heerlijk genieten. Nee, een onsen is niet echt iets voor mij, maar ik had wel een ander leuk idee!

Bij Yudanaka station, zo had ik gelezen, kon je gratis van een onsen gebruik maken: een voetenonsen. Achter het station, lekker even ontspannen zonder dat je in je nakende niksie en je 30 centimeter met z’n allen in een bad kruipt. Tijdens het voetenbad kwam ik in gesprek me teen ouder Japans echtpaar. Gebrekkig Engels, maar met handen en voeten (niet te hard, anders spettert het) kom je al een heel eind. Uiteindelijk kreeg ik van de man een flesje Saké cadeau. Echt heel aardig! Toen ik verder in het plaatste liep kwam een oude man naar me toe. De man was 91 jaar oud, had zichzelf Engels aangeleerd en sprak dat echt heel goed en was nog ontzettend goed bij geest. Toen ik vroeg hoe het kwam antwoorde hij met een lach: ‘a lot of sake!’ Fantastisch, toch! Daarna liep hij weg en riep nog na: ‘Welcome to Japan!’. Herina doorgelopen naar een bronzen standbeeld van boeddha over over de wereldvrede, het hoogste bronzen standbeeld van boeddha in de wereld, en op de berg genoten van het uitzicht. Deze omgeving was echt weer prachtig! In de avond was er een kamergenoot bijgekomen, uit Brazilië dit keer! Met z’n drieen hebben we over het één en ander gesproken en met de Japanse jongen heb ik nog even Japans geoefend! Tevens heb ik hem wat Engels en Nederlands bijgebracht. Het is altijd leuk om buitenlanders ‘goedemiddag’ en ‘lekker’ te laten zeggen vanwege de klanken! In de avond met de Braziliaan de saké opgedronken en naar bed gegaan! Morgen op weg naar Matsumoto!

Dag 12 alweer, wat vliegt de tijd voorbij als je je amuseert. Het is maar een klein uurtje naar Matsumoto, dus ik heb in de ochtend even rustig aan gedaan. Eerst ontbeten en daarna de trein van 11.00 uur gepakt naar Matsumoto.  Vanuit het hostel meteen naar Matsumoto Castle gegaan, het eerste kasteel op mijn reis. De hele klim naar boven was al een ervaring op zich. Constant oppassen voor je hoofd en te hoge treden waren voor menig Japanner een obstakel. Hoewel ik niet van plan ben alle kastelen van binnen te bekijken was dit wel heel grappig. Met je kaartje kom je trouwens ook het Matsumoto City Museum in. Van potten en pannen uit de oudheid tot aan bergtekeningen van de laatste jaren, het is er allemaal niet te zien! Na een half uur was het mooi geweest en ben ik nog even rondje door de stad gaan doen om uiteindelijk aan te komen bij het Letterpress Cafe. Niet gepland, maar ik had trek in koffie en gebak dus spring je naar binnen. Hele aparte opstelling met op de eerste verdieping allemaal boeken die je kan lezen… in het Japans uiteraard. Wel veel met Engelse titel, dus ik trapte er elke keer weer in! Na de koffie met cheesecake nog wat tempels (die begin ik nou wel een beetje erg te dromen) bezocht en toen gegeten in een soort barretje waar verder niemand was. Had ik expres gedaan, om een beetje met de barman te kunnen converseren. Hij kon gebrekkig Engels en als hij wat wilde zeggen pakte hij zijn telefoon om even een Engelse vertaling van wat hij wilde zeggen aan mij kon tonen. Tot slot vroeg hij nog even of hij een foto van me mocht maken en maakte het gebaar alsof hij met die foto de hele toko wilde beplakken. Grappig hoor! In het hostel teruggekomen weer Nederlanders! Ze zijn echt overal! Dat op tijd naar bed gaan ging wederom niet echt door.

Op deze ochtend werd ik om 7 uur gewekt door één of ander alarm met een stem erdoorheen pratend. Ik dacht aan de lokale ijsboer, maar dat was wel wat erg vroeg. Ik pakte mijn ontbijt erbij en tikte om bij te blijven maar even nu.nl in. Ah duidelijk, maar zou het? Noord-Korea vuurt een raket richting Japan! Uiteindelijk bleek inderdaad dat door de straten  omgeroepen werd dat ‘Junior’ Kim Jong-Un een raket heeft afgevuurd….