China: het karstgebergte in Yangshuo, de rijstvelden van Longji en de oude stad Fenghuang

China: het karstgebergte in Yangshuo, de rijstvelden van Longji en de oude stad Fenghuang

Excuses voor de lange periode van rust omtrent mijn blogs, maar ik was broodnodig aan vakantie toe…

Ik vervolg mijn reis in China. Van alle landen in Azië ben ik het meest nieuwsgierig naar dit immense land, in 2030 misschien wel de grootste economie van de wereld. Want wat weten we nou van China, behalve Beijing, de Chinese muur, Shanghai en Hongkong (wel of niet)? Nou, zegt u het maar? De komende weken reis ik richting het noorden en eindig mijn eerste periode in Beijing, de hoofdstad van China.

Yangshuo en Guilin – maandag 4 tot donderdag 7 juni 2018
Met de metro vertrek ik van Hongkong naar de grens met China. Bij de grens moeten de vingerafdrukken gescand worden. Vooruit dan maar. De voertaal met de computer is… Nederlands. Eenmaal in Shenzhen, China, koop ik een treinkaartje naar Yangshuo, 450 kilometer ten noordwesten van Hongkong. Eigenlijk twee kaartjes, Yangshuo – Guangzhou en Guangzhou – Yangshuo. De stations in China zijn megagroot en in rap tempo worden er spoorlijnen aangelegd om heel China bereikbaar te maken.

In de namiddag kom ik aan in Yangshuo Highspeed trainstation, 32 kilometer van Yangshuo vandaan. Ik pak de bus, ondanks dat er door taxichauffeurs wordt geschreeuwd dat er geen bussen rijden. Natuurlijk trap ik daar niet in als ervaren wereldreiziger. In het hostel kom ik de eerste westerse toerist tegen, een Nederlandse. “Vanavond moet je naar Weststreet gaan, bizar!”, zegt ze tegen me. Weststreet is de uitgaansstraat van Yangshuo. En inderdaad: ontzettend veel Chinese toeristen, megaveel barretjes en restaurants met zangers/zangeressen, vrouwen die dansen voor het raam, zelfs nog een bar waar iemand aan het paaldansen is en veel diverse andere activiteiten… Ik word nog even aangesproken door twee dames, die hun Engels willen oefenen. De rechter van de twee ziet er zo gespannen uit, dan kan niet gezond zijn… Ik voeg haar toe via WeChat, de tegenhanger van WhatsApp. Want Facebooken, whatsappen, googelen kan allemaal niet hier zonder een VPN. Welkom in China!

De volgende dag maak ik een rondje op een e-bike. Ik beklim een heuvel, genaamd Moon Hill vanwege het mooie uitzicht. Daarna rijd ik naar een kleine authentieke ‘village’ waar nog even een kip geslacht wordt en een oude vrouw mij in het Chinees iets duidelijk probeert te maken. Gelukkig heb ik wel de google translate app gedownload, waarmee ik Chinese teksten door middel van de camera kan vertalen naar het Engels. Handig als er, zoals in de avond, geen menu in het Engels beschikbaar is… In de namiddag rijd ik een rondje langs door het Karst gebergte, daar waar Yangshuo om bekend staat. Prachtige omgeving, morgen tijd voor een wandeling.

Op woensdag ga ik naar Xingping, een klein plaatsje 20 kilometer ten noorden van Yangshuo. Ik ga op zoek naar de plek waar de afbeelding van het 20 yuan biljet vandaan komt. Er is veel activiteit op de rivier, veel bamboeboten maar ik sla over. In Cambodja heb ik deze tocht al gemaakt en de boten blijken niet van echt bamboe te zijn. Samen met een Chinese student, genaamd Wang lopen we 5 kilometer naar de plek waar op de bergen afbeeldingen van paarden te zien zouden zien. Een Chinese dame probeert nog 2 vogels vastgebonden met een voetje aan een stok op mijn schouders te zetten, maar daar ben ik niet zo een fan van. Een voorbeeld van hoe gastvrij Chinezen zijn blijkt als Wang Lychees koopt en de rest aan mij geeft, de terugreis in een golfkarretje betaalt en ook nog jus d’orange aan mij cadeau doet. Als ik aanbied op iets te trakteren wordt dit resoluut afgewezen…

Het is tijd om naar Guilin te gaan, iemand uit het hostel volgt mij. Ik verblijf daar voor één nacht in een prima hostel. Het lijkt meer op een hotel, zo goed schoon alles eruit ziet. We maken een wandeling door Guilin. We beginnen bij Elephant trunk Hill, een rots in de berg met een gat erin, lijkend op jaja.. een olifantenslurf. Door de bomen zien we praktisch niks. Wil je iets zien in China, dan moet je er ook voor betalen. 50 yuan, oftewel 6/7 euro vinden we iets te prijzig. Langs de rivier zien we een oude man in zijn boxershort, zijn kleren wassen. Ja, dat kan ook. Een andere man steekt de rivier zwemmend over. Ook leuk! Volgende stop is de Sun & Moon Pagoda, twee mooie pagodes aan een meertje in het centrum van de stad. Daar moet ik nog even een fotosessie ondergaan. We lopen verder langs de rivier, komen langs diverse tempels en uitzichtpunten over de stad en eindigen de dag bij een ander gedeelte van het meer in het centrum. In de avond ga ik terug naar de Sun & Moon pagode omdat ze dan mooi verlicht zouden zijn… Helaas regent het maar licht geven doen ze.

Longji Rijstvelden – vrijdag 8 juni en zaterdag 9 juni 2018
Ik ga vandaag naar Dazhai, gelegen in de bergen met zijn rijstvelden 100 kilometer ten noorden van Guilin. Ik pak de bus naar Longji Town, waar ik moet overstappen voor de bus naar Dazhai, de plek waar ik 2 nachten zal verblijven. Eenmaal bij de ingang van de rijstvelden komt een man de tickets afrekenen in de bus. Daarna moet ik overstappen op een andere bus, die rijdt dan een parkeerplaats op waar iedereen moet overstappen op een andere bus. Na 10 minuten gereden te hebben is het lunchpauze… In de middag kom ik aan in Dazhai, loop ik naar mijn hostel gelegen in een dal met een goed Engelssprekende eigenaar. In de namiddag ga ik samen met een Chinees meisje uit Beijing een wandeling maken naar een prachtig uitzichtpunt. Daar word ik aangesproken door een Chinese jongen die zijn Engels wil oefenen, zo grappig. Ik ben de eerste persoon waar hij in het Engels een conversatie mee aangaat en hij doet het prima!

De volgende ochtend maak ik met hetzelfde meisje een wandeling naar een ander uitzichtpunt. Ook dat is genieten van het prachtige uitzicht. Oké, de rijstvelden staan niet in volle bloei, desondanks is het schitterend om te zien. Rond 11 uur gaat mijn reisgenootje met de kabelbaan naar beneden, ze moet een bus halen terug naar Guilin en Yangshuo. Ik loop rustig naar beneden en in de middag zit ik rustig op het terras in het zonnetje te genieten van het uitzicht. Morgen verder naar een authentiek plaatsje, genaamd Fenghuang!

Fenghuang – zondag 10 juni en maandag 11 juni 2018
De bus naar Fenghuang vertrekt om 11 uur! Dat betekent dat je de eerste bus om half acht moet hebben, want je moet eerst terug naar Guilin. Dat was de eigenaar van mijn hostel. Superaardig, maar hier zat hij er naast. Ik had al vernomen dat dit veranderd was naar 15 uur. Toch stond ik op om 6.30 uur, ervan uitgaan dat hij gelijk had. Het mooie is dat als je in de bus zit de persoon die over de tickets gaat altijd bereid is je te helpen, zodra ze weten waar je naartoe moet. Zo werd ergens op de weg de bus naar Guilin tegengehouden en kon ik zo overstappen! Geweldig toch! Bij het busstation kwam ik van een koude kermis thuis, want de bus vertrekt om 15 uur. De backpack achtergelaten bij het station en in een café kom je met goede koffie de resterende paar uurtjes wel door.

De bus naar Fenghuang zat lekker vol. 2 andere westerse toeristen, ik, een lokale toerist en de buschauffeur… en dat in een bus voor 45 man. Na 5 uur reizen over de totaal niet drukke snelweg kwamen we aan in Fenghuang. Zwaar toeristisch, vooral veel Chinese toeristen. De enige westerse toeristen die ik tegenkwam waren die twee van de bus. Mooi verlicht stadje, daterend uit 1704. Ik slaap bij een ontzettend aardige Chinese vrouw die met een vertaalapp mij zo vriendelijk mogelijk alles probeer te vertellen.

Ontbijt inbegrepen… een grote bak noedels! Ik maak een rustige wandeling door het oude centrum. Voor 18 euro kun je een pas kopen waardoor je in diverse musea en tempels mag. Ik vermaak mij wel met de wandeling. In de avond zit ik in een karaokebar en ja… het is inderdaad soms niet aan te horen hoe slecht. Maar wel met volle overtuiging en met mijn klapperhand die op tafel ligt laat ik merken dat ik het een applausje waard vind. Maar eigenlijk wilde ik gewoon even klapperen…