China: Zhangjiajie ‘Avatar’ National Park, de grootste dam ter wereld en Shanghai

De tweede week in China is ingegaan (In ieder geval, toen ik er drie maanden geleden was…). Na een boeiende eerste week in het zuiden van dit immense land reis ik langzaam noordelijker en ga ik naar Zhangjiajie National Park, bekend van de film Avatar. Daarna ga ik naar Yichang, om de grootste dam ter wereld te zien en dat doe ik met een halve dag tour. Heel bijzonder als je de enige westerse toerist bent en de hele tijd aangekeken wordt. Met de hogesnelheidstrein vervolg ik mijn reis naar het oosten, naar één van de bekendste steden van China, Shanghai!

Zhangjiajie National Park – dinsdag 12 juni 2018 tot vrijdag 15 juni 2018
Met de lokale bus naar het busstation van Fenghuang… Hij stopt in ieder geval niet voor je als je niet bij de bushalte staat, heb ik gemerkt. Maar waar is de bushalte? Daar waar de bus wel stopt en de mensen instappen… Totaal niet aangeven zoals we dat in Nederland kennen, maar de volgende bus komt al snel en dat voor 20 eurocent. Vanaf het busstation van Fenghuang is het 4 uur rijden naar de plaats Zhangjiajie. Dan ben je nog niet bij het park. Ik stap in de bus naar Wulingyuan ten oosten van het nationale park. Dat plaatsje is niet heel denderend, maar zoals overal wel in China wordt het ergens wel gedanst op een pleintje in de avond dus je hebt altijd vertier.

Een ticket voor Zhangjiajie National Park… 248 yuan, oftewel 32 euro. Prijzig, maar het entreebewijs is 4 dagen geldig en je mag, maar eerder moet, gebruik maken van de bussen die je bijna overal naartoe brengen. Bij de ticketbalie probeert een Chinese vrouw voor te dringen. Met mijn boze blik laat ik zien hier niet van gediend te zijn. Ticket binnen, de bus in en rijden maar.

Ik maak een wandeling (wat later een wandeling bleek te zijn van ongeveer 20 kilometer) omhoog (zweten…) om van het uitzicht te genieten op de avatar-mountains. Het is behoorlijk druk, veel Chinezen en weinig westerse toeristen. De natuur is prachtig! En dat de Chinezen geen idee hebben dat apen plastic tasjes met eten van je afpakken is duidelijk. Dat gebeurt wel een aantal keer. De apen zijn er blij mee!

De wandeling brengt mij langs mooie uitzichtpunten, beetje omhoog klimmen, beetje omlaag klimmen, langs een tempeltje, door een dunne schacht lopen, en nog een paar keer een ijzeren trap klimmen om op een rots te geraken. Het kan allemaal in dit park! Tot slot eindig ik bij ‘corridor in the cliffs’ waar ik iemand een foto van mij laat maken in kleermakerszit. Die foto is binnen! Maar het uitzicht is werkelijk schitterend en terwijl ik aan de afdaling begin richting de bus terug heb ik werkelijk genoten van deze vermoeiende wandeling. Morgen pak ik dit anders aan!

Geen lange wandeling op deze donderdag. Ik ga naar een ander deel van het park en neem de kabelbaan omhoog. Ondanks de hoge prijs (9 euro enkele rit) voor deze kabelbaan is het uitzicht om van te genieten! In dit gedeelte van het park kun je een Mcflurry bestellen of lekker aan de kip kluiven… KFC en McDonalds zijn er!

Ik blijf maar foto’s schieten van al die rotspartijen, die min of meer allemaal op elkaar lijken. Adembenemend mooi blijft het! Als ik langzamerhand richting het dal loop word ik constant staande gehouden door Chinezen die met mij op de foto willen. Ik denk dat ik wel 20 keer op de foto ben geweest, maar ze vragen het allemaal heel netjes en dan doe ik als westerse beroemdheid niet moeilijk…
Het laatste stukje vraagt een Chinees of hij met mij mee mag lopen. Tuurlijk, waarom niet. Hij wil mij het apenpark laten zien, maar dat blijkt totaal niet bijzonder te zijn. Een stuk of 10 apen in een kooi: opgesloten, maar dat zit je al gauw in een kooi. Geef mij maar losse aapjes die plastic tasjes met fruit van Chinezen uit hun hand trekken…

In de avond ga ik naar het centrum van Wulingyuan, waar aan het water een aantal barretjes blijken te zijn. Geen idee waarom ik dat benadruk, want ik ga daar niet heen. Wel ben ik iets voor 23 uur op een pleintje waar een groot televisiescherm hangt. Het WK voetbal begint en we trappen af met de meest spannende wedstrijd van het toernooi: Rusland - Saoedi-Arabië. Aan mijn tafel gaan 4 andere Chinezen zitten die mij wodka (kan ook whisky geweest zijn) aanbieden. Slaan we niet af, ook na de derde keer niet… Veel interesse voor het voetbal hebben ze niet, want halverwege de eerste helft zijn ze met de noorderzon vertrokken. Een andere Chinees biedt mij een biertje aan het blijkt reuzegezellig te zijn! Wel met een vertaalapp! Om 2 uur ben ik terug in het hostel waar ik fluitend binnenloop. Ik schijn geluk te hebben, want de deur gaat normaliter om 23.30 uur dicht…

Vandaag naar Yichang! Dat was het plan, maar als ik terug ben in het plaatsje Zhangjiajie blijkt er geen trein meer te gaan. De eerste gaat morgenochtend om 5.50 en aangezien het 5 uur rijden is besluit ik die te nemen. Vooral omdat ik alleen morgen heb om naar de Drieklovendam te gaan. Ik overnacht in een hostel dicht bij het station.

Yichang: met de tourbus naar de Drieklovendam - Zaterdag 16 juni 2018
Om 5 uur opgestaan, even vlug wat ontbeten en naar het station gelopen. De trein doet er 5 uur over en om 11 uur ben ik in Yichang. Ik heb in een hostel bij het station geboekt, maar dit hostel lijkt me meer een homestay. Ik moet ergens zijn in een flatgebouw maar waar? 1 tip… neem altijd het adres van het hotel/hostel mee in het Chinees, want die mevrouw die ik aansprak bracht mij er zo naartoe! In het hostel kan niemand Engels. Ze verwachten min of meer dat ik mee kom eten en hoewel ik met de bus naar de dam wil (1 uur rijden, laatste bus terug is om 3 uur) en dus weinig tijd heb besluit ik toch mee te eten. Met de vertaalapp wordt er gevraagd wat ik vanmiddag ga doen. Ik vertel dat ik naar de dam wil en hoe ik er kan komen zonder de taxi te gebruiken. Meteen wordt er gebeld en om 13 uur blijkt er een tour te zijn naar de dam. Het is inmiddels 13.05 uur. De dame die ik aan de telefoon kreeg kon Engels. “Ze wachten op je bij het station”, zegt ze tegen me! Om 13.30 uur kom ik bij het station aan en na 10 minuten zoeken blijk ik de enige westerse toerist te zijn. En de rest lachen om die lange slungel met die bril… Hoewel ik altijd ontzettend moet lachen om al die Chinese groepen met hun gids met een vlaggetje ben ik er nu zelf onderdeel van. En hoewel de gids totaal geen Engels kan probeert ze het mij zo goed mogelijk naar de zin te maken.

Voor Chinezen is de dam gratis, voor buitenlanders toch gauw 13 euro. Maar ik was wel benieuwd naar dit Chinese staaltje bouwkunst… We komen op diverse plekken en elke keer is het genieten geblazen. Eén van de jongere Chinezen uit de groep komt mij elke keer vertellen hoeveel minuten we op de diverse plekken hebben. En een aantal Chinezen uit de groep willen natuurlijk met mij op de foto. Van één van de Chinezen krijg ik nog in het Engels een opmerking naar mij toe geslingerd: You’re so handsome! En op het moment dat ze dat tegen je zeggen moet je je gewoon bescheiden opstellen! Ik antwoordde dat ik nou eenmaal zo geboren ben…

Als je lekker wilt Chinezen, moet je in Shanghai wezen - Zondag 17 juni en maandag 18 juni 2018
Aldus wijlen Eddy Wally. Zondag 17 juni wordt een transportdagje: 8 uur in de hogesnelheidstrein, maar die treinen zijn comfortabel en het is de enige echt lange zit die ik hoef te maken. In de avond loop ik naar de Bund, de plek van waar je de skyline kan zien. Het ziet er mooi uit, maar persoonlijk vind ik de skyline van Hongkong indrukwekkender. Aan de ene kant van het water de skyline, aan de andere kant historische panden. Dat contrast is het enige wat ik echt leuk vond aan Shanghai… Op de weg terug naar mijn hostel loop ik door de drukste winkelstraat van Shanghai. En had ik dat maar niet gedaan. Constant word ik lastig gevallen door mensen die mij een massage willen aansmeren. Op zich niet erg, maar wel als ze aandringen en je achtervolgen. Tegen de eerste vijf heb ik nog iets gezegd, de volgende (naar schatting 5) heb ik volledig genegeerd. Ik ben er helemaal klaar mee.

Op maandag slenter ik een beetje door Shanghai. Ja, leuker kan ik het niet maken hier! Ik begin bij Tianzifang! Wie? Tianziafang ja, maar dan zonder de ja! Een kleine artistieke wijk in Shanghai met barretjes en restaurantjes. Het is mij iets te druk in deze kleine straatjes en gauw vervolg ik mijn weg richting de andere kant van de rivier, waar de artistieke Pearl Tower staat. Ik wandel wat rond, bezoek een luxe winkelcentrum en ik neem de ferry terug naar de Bund. Daar loop ik langs de historische panden, een Engelse handelsnederzetting. O.a. Royal Dutch Shell en de Bank of China hebben hier een kantoor.

Shanghai is een moderne stad en tevens de grootste stad van China. Ik verblijf hier echter maar 2 nachten, omdat de kans groot is dat ik nog wel een keer terugkom in deze stad mocht ik er een tussenstop hebben naar mijn volgende bestemming buiten China. Dan krijg je een gratis 72 uurs visum en mijn voorkeur gaat uit naar de minder bekende plaatsen. Morgen vervolg ik mijn reis naar Suzhou.

Aangezien de oplettende lezer wel gemerkt heeft dat ik maar een heeeeeel klein beetje achterloop, zal ik morgen een nieuw verhaal plaatsen… Bij deze…