Gobi woestijn: Prachtige natuur, geen alcohol op woensdag, geiten slachten en nog meer gezelligheid…

Hoe prachtig is Mongolië? Als natuurliefhebber mag je dit land absoluut niet overslaan. Hieronder een korte impressie van mijn tour door de Gobiwoestijn en tot slotte het antwoord op de belangrijkste vraag van deze blog: hoe dood ik een geit op de Mongoolse manier? Het komt allemaal aan bod…

Zondag 8 juli 2018 – Dag 2, op naar de Gobi woestijn
Vanuit Terelj National Park vertrekken wij terug richting Ulaan Bataar. Bij een supermarkt stoppen we… uiteraard voor het inslaan van wat alcoholische versnaperingen… maar ook omdat 2 andere personen ons zullen vergezellen in de tour. Mo hit uit India, en Paulie uit Australië. Vooral Paulie blijkt al gauw een, laat ik het zo zeggen… een bizar en apart figuur te zijn.

Met twee Russische minivans rijden we richting het zuiden. Al gauw zijn we de stad uit en zie je voor je alleen een weg die naar de horizon reikt. We stoppen onderweg bij een horde kamelen, maken een paar selfies met deze kauwende ‘bultruggen’ en komen in de namiddag aan bij Tsagaan Suvarga, oftewel de white stupa. Vanuit de heuvel hebben we prachtig uitzicht op de gekleurde kalkstenen rotsen, ontstaan door erosie van water en wind.

In de avond staat er vlees op het menu. Schaap, geit, kameel, Jak… het kan allemaal. Ik vind het persoonlijk allemaal goed te eten, maar het Franse stelletje in de groep denkt er iets anders over. Tja… vlees op het menu is heel normaal hier in Mongolië.

Maandag 9 juli 2018 – IJs in de woestijn?
Na een lange nacht en verbazingwekkend goed geslapen te hebben in de ger (of joert, of lekker ouderwets tent voor de gemakkelijkheid… hoewel) gaan we met de Russische minivan verder naar het zuiden. Tijdens de tour zit je veel in de bus, maar gelukkig hebben we het gezellig met elkaar. Aan het begin van de middag stoppen we ergens om te kunnen douchen, want dat kan niet bij de ger. Mo
Hit en ik verkiezen echter het bier boven de douche: overmorgen is er alweer een kans om onszelf te verfrissen, dus doen we het dan wel. En zo erg stonken we nou ook weer niet.

We gaan naar de Yol Valley, waar we een wandeling door de kloof gaan maken. Het weer is regenachtig, maar zoals zo vaak mag dat de Mongoolse pret niet drukken. Het uiteindelijke doel: een stukje ijs bezichtigen dat daar de hele zomer blijft liggen. Wederom is de natuur schitterend en totaal anders dan waar we gisteren geweest zijn. Naast paarden en kamelen zien we ook nog wat andere schattige dieren en in de avond overnachten we, voor de verandering in een ger (of joert… jaja). Maar de stilte van de omgeving in de avond is genieten. Na de alcoholische versnapering gaan we naar bed, op tijd en dat is best lekker.

Dinsdag 10 juli 2018 – De zandduinen
Een van de mooiste plekken van de tour: de zandduinen van Khongor. De ochtend en begin van de middag zitten we in de minivan, in de middag gaan we kameel rijden. Het is machtig om die lange rij van duinen in dit prachtige landschap te zien. Het rijden op de kameel duurt een uurtje en 1 tip voor de mensen die van zo’n beest afstappen: doe dat niet te gehaast, want voor je het weet lig je gestrekt op het zand, tussen de kamelenuitwerpselen. Ik spreek uit ervaring.

Het plan was om in de namiddag de duinen te beklimmen, maar een zandstorm brengt roet (ook in ben in Sinterklaasstemming) in het figuurlijke Mongoolse eten. Een mooi tafereel om te zien en gelukkig zijn de kamelen en geitjes wel wat gewend. In de avond is het opgeklaard en dan is het genieten van de prachtige sterrenhemel een feit. En voor diegene die het nog niet door hadden: de wc is buiten en dat is een hokje met een gat in de grond. En genoeg vliegen die om jou en je achterste heen dwarrelen...

Woensdag 11 juli – Beklimmen van de duinen en brandende kliffen
De mooiste dag van de tour: om 7 uur beklimmen we de duinen en dat is geen gemakkelijke taak. Niet dat ik mezelf hier even op de borst wil kloppen, maar was ik toch mooi even als eerst van het groepje boven. Laten we het houden op een uitmuntende conditie… Het uitzicht is fenomenaal en de foto’s zeggen genoeg.

Eenmaal terug ontbeten en op weg gegaan naar de brandende kliffen. Onderweg maar even een douche gepakt, ja dat was hard nodig. Daarna bij de supermarkt nog bier gehaald en dat bleek niet zo makkelijk te zijn. Schijnbaar mag op woensdag geen alcohol verkocht worden, maar onze gids belooft ons dat ze bier regelt. Wij wachten buiten en als de winkel leeg is komen ze naar buiten met een paar dozen in de handen: het bier dus. Gelukkig, anders overleven we het allemaal niet… De reden voor dit verbod op alcohol op woensdag is om het alcoholisme in te perken, maar ik vermoed met weinig succes.

In de namiddag gaan we naar de Flaming Cliffs, oftewel Bayanzag. Op deze plek zijn enkele dinosaurussen gevonden. De omgeving is prachtig en in vergelijking met wat we tot nu toe gezien hebben toch weer verschillend. We sluiten de avond af met een prachtige zonsondergang die niet zou misstaan in The Lord of the Rings.

Donderdag 12 juli – De ruïnes van Ongi
In de ochtend nemen we afscheid van Paulie en Mo Hit, zij hebben de zesdaagse tour geboekt en die eindigt morgen.

Het klooster van Ongi werd tijdens de onderdrukking van 1939 min of meer verwoest. De communistische leider op dat moment beval het complex af te breken en diverse monniken werden vermoord. Vandaag de dag staat alleen nog één tempeltje overeind, terwijl voor 1939 meer dan 1000 monniken hier leefde. Het staat nu op de Unesco Erfgoedlijst. We bezoeken het complex na een picknick langs een smalle rivier. En ook hier is de omgeving totaal anders, de gobiwoestijn blijft mij versteld doen staan.

Vrijdag 13 juli – Hoe slacht ik een geit en de oude hoofdstad Kharkhorin
Na het ontbijt, als we de spullen al hebben gepakt zie ik dat de nomaden een geit uit de menigte hebben geplukt en deze op zijn rug hebben gelegd. De geit keek nog vrolijk toen hij eruit gepikt werd, maar dat was van korte duur. Zonder het gezien te hebben (ik sla eventjes over) is de geit 10 minuten later dood. Het is onderdeel van het bestaan van deze mensen hun eigen vee te doden. En de manier waarop? Een sneetje bij de borstkas en dan met de hand naar binnen om de hartslagader los te trekken. Zo doen ze dat hier in Mongolië…

Inmiddels komen we steeds dichter bij UB. Officieel is het de laatste volledige dag van de tour en die brengt ons naar de oude hoofdstad Kharkhorin. Ten tijde van Djenghis Khan was dit het centrum van de macht, maar bezienswaardigheden uit die tijd zijn er niet. De meeste mensen, en dus wij ook, gaan naar de Erdene Zuu Khidd Monastery. Geen foto’s in het klooster, want dat kost je geld, maar als je in UB al naar een soortgelijk klooster of paleis bent geweest, dan mis je hier niet veel aan.

We overnachten in een zowaar groene vallei, met veel dieren om ons heen. In de avond staat er een Mongoolse BBQ op de planning: liefhebbers van geit, kameel, jak en schaap kunnen hun hart ophalen hier. En ook ik klaag niet. In de avond drinken we uiteraard een borrel, het is immers de laatste avond van deze schitterende tour door de gobiwoestijn… Morgen is het tijd om terug te gaan naar de hoofdstad UB. En wat ga ik dan doen? In ieder geval is er zondagavond de wk-finale tussen Kroatië en Frankrijk…

De trouwe lezers zullen ook wel zien, dat ik een beetje, een klein beetje achter loop met mijn verhalen. Op dit moment ben ik in het zuiden van India en voor degene die graag een beetje de actuele informatie willen:
https://www.polarsteps.com/StevenVredenborg/1148097-wereldreis

Hier is geen app voor vereist, alleen reageren schijnt volgens mij niet te kunnen.