Hongkong en Macau: Skyline, gokparadijs en een visum voor China

Macau is de grootste gokstad van Azië, misschien wel van de hele wereld. 39 casino’s en veel blingbling (zo noemen ze dat), maar ik kom toch voor iets anders naar Macau. Macau is net als Hongkong een SAR (speciale administratieve regio), met een eigen bestuur en men heeft er geen visum voor nodig. Desondanks moet het wel gezien worden als een onderdeel van China. Hongkong werd in 1997 door de Britten teruggegeven aan China, Macau 2 jaar later in 1999 door de Portugezen. Natuurlijk ziet men in beide regio’s westerse invloeden. In Hongkong ben ik al geweest, maar het blijft indrukwekkend om de skyline aan het water te zien. Maar het uiteindelijk doel in Hongkong is het visum voor China, want dat schijn je hier makkelijk te kunnen krijgen.

Maandag 28 mei – Zondag 3 juni

Op maandag vertrekt mijn vliegtuig al heel vroeg vanuit Chiang Mai, om 6 uur. Ongeveer 2 uurtjes vliegen en ik ben in Hongkong. Op maandag ga ik langs bij Forever Bright, een travel agency die een visum kan regelen voor China. En dat zonder veel rompslomp…

Het visum voor China in Hongkong
Men moet even weten waar deze travel agency zit: in een toren op de 9de verdieping van een winkelcentrum. Het staat in ieder geval niet correct in maps.me.
Ik neem mee:
A: een paspoort
B: een pasfoto. Zo niet, dan kunnen ze voor 50 Hongkong dollar een rijtje pasfoto’s schieten.
C: een goed humeur. Het aanvragen van een visum is nooit heel fijn, maar ach.. om nou met een zuur gezicht binnen te komen…

En dat was het! Geen uitreisticket, geen hotelboekingen en geen reisplan. In Nederland bij de ambassade willen ze dit weten, hier zijn ze er niet in geïnteresseerd. En ik wil geen uitreisticket boeken, want als het lukt hoop ik via Tibet China te verlaten voor Nepal. Maar een bezoek aan Tibet is ook niet heel makkelijk. Later meer.
De vrouw achter de balie controleert mijn paspoort, twijfelt bij een visum van Oezbekistan of dat oké is (het visum verkrijgen met een stempel van Turkije roept op de één of andere manier vragen op. Geen idee waarom, maar het is zo!) en bij een iets verwaterde stempel van Zuid-Korea vraagt ze of ik de procedure wil voortzetten. Ook daar schijnen ze moeilijk over te kunnen doen. Uiteraard zeg ik ja, vul het gehele formulier in en de vrouw achter de balie geeft aan wat wel en niet ingevuld moet worden. Geen baan? Gewoon je oude werkgever invullen. Probeer zo helder mogelijk te zijn en het komt waarschijnlijk wel goed, aldus de aardige mevrouw achter de balie. Ze noteert mijn telefoonnummer (in het geval dat…) en ik reken af: 970 HK dollar, iets van 100 euro. Ondanks dat de prijs in April met 30 euro is gestegen is dit goedkoper dan in Nederland. En dat voor een double entry visum, dus 2 x 30 dagen.
Als ik vrijdag mijn visum op kom halen ligt alles klaar. Visum is binnen, geen enkel probleem. Ik bedank de lieve oude dame achter de balie hartelijk en ze wenst mij veel plezier. Ik kan op pad!

Woensdag Museumdag
Dus geen gehaktdag… Op woensdag zijn diverse musea in Hongkong gratis te bezoeken. En daar ga ik eens even gebruik van maken. Het komt vooral door het feit dat ik een rekenfout maak dat ik denk dat ik nu veel bespaar. Maar het ruimtemuseum en het wetenschapsmuseum kosten maar 20 HK dollar, iets van 2 euro. Valt dus allemaal wel mee.

Ik begin in het wetenschapsmuseum: allemaal leuke spelletjes oplossen en weer doen alsof ik een klein kind ben. Sommige mensen zijn van mening dat ik die kinderfase nog steeds niet uit ben…

In de middag ga ik naar het Space Museum. Alle planeten worden besproken en het is best een aardig museum of er even doorheen te slenteren. Maar daar houdt het verder wel op. Alleen als je even niks te doen hebt. Woensdag Museumdag is voorbij.

Zaterdag: met de boot naar Macau
Macau werd in 1557 door de Portugezen gesticht. Ondanks dat de Nederlanders geprobeerd hebben deze kolonie te veroveren is dat nooit gelukt. In 1999 werd Macau door de Portugezen teruggegeven aan de Chinezen, maar de invloeden zijn nog volop te merken. Er wordt ook gewoon nog Portugees gesproken. Er zijn tal van kerken en andere historische gebouwen en er wordt betaald met de Pataca: een munteenheid die buiten Macau geen enkele waarde heeft. Gelukkig kun je er betalen met de HK dollar, maar doe het wel gepast. Ik kreeg 20 Pataca terug, ongeveer 20 HK dollar omgerekend. De verhouding met de HK dollar is 1:1, hoewel het voordeliger is met de Pataca te betalen. Maar die ga ik echt niet aanschaffen voor een klein bedrag dat ik ga uitgeven hier.

Met de ferry ben je binnen een uurtje in Macau. Een retourtje kost ongeveer 40 euro en de boot brengt mij naar het zuidelijke gedeelte van Macau, naar Taipa. Als ik aankom in Macau moet ik eerst door de douane. Heel simpel, ik hoef niks in te vullen en krijg een papiertje dat ik 90 dagen in Macau mag verblijven. Vergeet dus niet je paspoort mee te nemen. Na de douane moet je met de bus naar het centrum. Ik kreeg een tip van iemand uit mijn hostel: vanaf de terminal rijden er van diverse casino’s/hotels gratis busjes die je naar hun hotel brengen. Officieel voor hotelgasten of mensen die naar het casino gaan, maar ze nemen in de praktijk iedereen mee. Vooral omdat het hun geen sodemieter kan schelen. Ik stapte in de bus van Grand Lisboa, het meest uit het oog springende hotel/casino op het noordelijke gedeelte van Macau.  En bij het uitstappen van de bus loop je richting het centrum.

Via maps.me heb ik een rondje uitgestippeld waar je zo een hele dag mee zoet bent. Die route gaat langs mooie uitkijkpunten, langs een aantal kerkjes en leuke straatjes, andere koloniale gebouwen met Portugese en Chinese invloeden en de restanten van de St. Paulskerk, het boegbeeld van het oude Macau in het centrum van de stad. Gebouwd in de 17de eeuw en vernietigd door een brand in 1835. Nu staat het op de Unesco Erfgoedlijst en blijft het een indrukwekkende ruïne om te zien.
Ik lunch in een kattencafé, waar het meest harige beestje van de zaak besluit naast mij te gaan liggen en min of meer eist dat ik haar aai.
De zonsondergang bekijk ik vanaf één van de heuvels in de stad, hoewel een goede zonsondergang niet echt mogelijk is. Ik wacht tot half 8, want dan begint het donker te worden en heb ik een mooi uitzicht op de gebouwen met neonlicht. Dit is niet voor niks het Las Vegas van Azië! In de avond loop ik langs de diverse hotels/casino’s in de stad. Ik ga er niet naar binnen. Ik vraag mij zelfs af of ik met mijn 2 dollar flipflops uit Cambodja het casino überhaupt wel in kom? Ik neem een lokale bus voor 6 Pataca naar de Taipa Terminal en om 22.30 uur zit ik de boot naar Hongkong. Geen paniek, de laatste boot gaat om 1 uur. De overige 14 Pataca spendeer ik aan broodjes en een drankje. Ik hoef geen waardeloos geld in mijn knip te hebben. Eenmaal aangekomen in Hongkong moet je wederom een papiertje invullen met gegevens en krijg je wederom toegang tot Hongkong voor 90 dagen. Makkelijk te doen deze dagtrip naar Macau.

En wat verder nog in Hongkong?
Hongkong is een dure stad. Ik heb hier al een week gezeten en toen al veel dingen gezien en gedaan. Vanwege de warmte ben ik regelmatig de diverse winkelcentra binnen getreden, want de airco staat echt overal aan. In de avond is het heerlijk om naar de Symphony of Lights te kijken, een lichtspektakelshow van de skyline om 20 uur. En er zijn diverse parkjes in het centrum (kowloonpark) waar je even kunt ontspannen en rondlopen. Ook maak ik een wandeling op Hongkong Island en begeef ik mij tussen de zakenlieden en de wolkenkrabbers…

Op zondag bereid ik mij voor op China. Welke route gaat het worden en in welk land ga ik na 30 dagen een tussenstop houden? Maar daar vertel ik later nog wel over…