Welkom in Rusland, modderen in een spa, Happy New Year en Heineken

In deze blog: Het zijn alweer wat dagen geleden, maar In Nha Trang zal ik Oud en Nieuw gaan vieren. Dat doen we heel gezellig met zijn drieën. Ook bezoeken we een spa, waar we van een modderbad genieten. Zo kunnen we het nieuwe jaar ontspannen met een gladde en frisse huid beginnen.

Nha Trang is een stad van 520.000 inwoners en ligt aan de kust in het zuiden van Vietnam. De meeste mensen slaan deze stad over of maken hier een tussenstop van één nacht. Veel valt er niet doen, behalve een paar kleine bezienswaardigheden en het strand. Wij verblijven hier 3 nachten en gaan hier knallend het nieuwe jaar in.

Vrijdag 29 december 2017 - Koffiedag
In de ochtend zijn we om 5.30 uur met de bus aangekomen in Nha Trang. De cafés zijn nog niet open, dus spoeden wij ons naar het strand voor de zonsopgang. Maar helaas is het bewolkt dus weer een illusie armer. Er zijn al mensen die om 6 uur ’s ochtends fanatiek aan het zwemmen zijn. Om 7 uur zoeken we een hostel op, maar kunnen we nog niet inchecken. Dan spenderen we de ochtend maar in Iceland coffee. En dat zal niet het enige kopje koffie van de dag zijn. Rond 12 uur gaan we terug naar ons hostel en checken we in. We slapen in een treincoupé. Niet dat we echt in een trein slapen, maar de kamer ziet er als een treincoupé uit (lekker krap). We lunchen in een tentje op de hoek van het hostel waar we Elise wederom ontmoeten. We hadden haar in Sapa ontmoet en als we in Nha Trang zijn zouden we haar opzoeken. En gentleman dat we zijn doen we dat natuurlijk ook. Ze weet een tentje om lekkere koffie te drinken, maar het is hier ver vandaag dus neem een taxi! Via google maps zien we toch zeker 600 meter, oftewel 8 minuten lopen. Vietnamezen zijn gauw geneigd deze afstanden met een motorbike af te leggen. In het cafeetje neem ik een ijskoffie met mandarijnensmaak, een pure gok want aantrekkelijk klinkt het niet. De koffie is desalniettemin goed weg te krijgen. De mandarijntjes overheersen niet, maar proef je lichtjes. We praten wat bij over de koetjes en de kalfjes en dan is de dag zo voorbij…

In de avond moet Elise werken en gaan Jason en ik ergens eten. Ik denk dat het iets Russisch wordt. Elk restaurant heeft Russische gerechten op zijn kaart staan. Niet gek, want er lopen hier toch een honderdtal gros (100 x 144) Russen rond. Die komen hier massaal naar toe om lekker van de zon, het strand en de zee te genieten. En dat voor een prikkie, dus geef ze eens ongelijk. Uiteindelijk weten we ergens nog een Vietnamese prak te bemachtigen. Iets met rijst…. voor de zoveelste keer.

Zaterdag 30 december 2017 – Cham Towers met de motorbike
Jason heeft een nieuw hostel voor ons uitgekozen. Hoewel ik redelijk makkelijk ben en een bed het belangrijkste vind is hij wat kritischer. Het nieuwe hostel is net iets groter dan de treincoupé dus geheel naar wens is het niet. Hij zei letterlijk: Jij kiest altijd de goede accommodatie uit, bepaal jij maar onze volgende hostel. Ach ja… sommige mensen hebben daar een neusje voor (zeg ik met enige bescheidenheid)
In de middag huren we een beide een motorbike voor 2 dagen. Ze zien er wat afgetrapt uit, zolang ze maar rijden denk ik dan. Maar zelfs dat blijkt teveel gevraagd. Eenmaal richting het benzinestation valt de motor van Jason steeds uit. Misschien is de benzine bijna op, dus gooien we hem eerst vol. Maar nog steeds hetzelfde probleem. We rijden terug naar het hostel waar binnen 5 minuten een nieuwe geregeld is. Dan nog even de benzine overhevelen op een ludieke manier: men heeft nodig een lang doorzichtig hol draad en een grote lege fles.
In de middag gaan we naar de Cham Towers, een hindoeïstische tempel gebouwd op een 50 meter hoge heuvel. Waarschijnlijk is de tempel gebouwd voor het jaar 781, maar met zekerheid durft men dat niet te zeggen. Als je een korte broek aan hebt mag je niet in de tempels. Gelukkig kan je dan gratis kleding lenen. Hoewel ik aan alle voorschriften voldoe heb ik toch maar zo een doktersjas aangetrokken. Puur alleen om er intelligent uit te zien, kijk maar naar de foto’s.

We sluiten de avond af in een grote shoppingmall, iets aan de rand van de stad. Jason is op zoek naar wat spulletjes (o.a. een klamboe) en die schijn je daar te kunnen krijgen. Er is een grote supermarkt ( a la Walmart) waar je veel food en non-food kan kopen. Wat mij verbaast is dat er veel geadverteerd wordt met Heineken. In elk restaurant kan je het krijgen en op elk restaurant vind je neonreclame van dit merk. En de merken Larue en Tigre schijnen ook onderdeel te zijn van Heineken dus het marktaandeel is erg groot, lijkt me. Doen ze goed die Nederlanders. In de supermarkt eten we een pizza (dus geen rijst) en scheuren we weer naar huis. Althans dat probeer ik, maar mijn motorbike krijg ik niet aan de praat. Na 10 minuten heeft ie er weer zin in en begeven we ons op de drukke wegen van Nha Trang. Het is hier echt goed opletten, maar ervaren dat we inmiddels is het gelukt! Applaus voor ons zelf!

Zondag 31 december 2017 – Lekker (aan) modderen!  
Jason heeft gisteravond nog even een nieuwe motorbike geëist bij de balie van het hostel. Zijn derde pas in twee dagen. Helaas hapert deze ook en is hij er klaar mee. We gaan vandaag naar een spa, voor een modderbad en even lekker ontspannen het jaar uit. Hij oppert om een taxi te nemen, maar hij kan ook achterop. Zo geschiedde. Hij navigeert en ik rijd vloeiend over de drukke wegen. Rond 3 uur komen we aan en voor 7 euro mag je 15 minuten gebruik maken van een modderbad, 30 minuten van het warmwaterbad en de rest van de tijd kan je bij het zwembad vertoeven. Het modderbad is… aangenaam. Voor ons wordt er een nieuw vers modderbad gemaakt, even de kraan openzetten en de modder spuit het bad in. Ik jump erin en voila… meteen een gladde huid. A la Jules Deelder laat ik mij op de gevoelige plaat zetten, zie foto.

Na het modderbad neem je een douche en kom je uit bij een spuitdouche om de laatste resten modder van je af te laten spuiten. Dan springen we in een warmwaterbad, maar echt heel heet is het ook weer niet. Na een half uur dobberen we na in het zwembad. Lekker temperatuur en dat onder het genot van een aantal lekkere snacks en een lekkere fruitjuice. Is dat even genieten op de laatste dag van het jaar.
In de avond hebben we afgesproken met Elise. Voor de verandering beginnen we in een koffiebar, voor een lekkere frisse ijskoffie. Daarna gaan wij naar het podium bij het strand. We halen een alcoholische versnapering in de supermarkt. Ik ga voor Bia Saigon maar Elise neemt een Heineken. Op de vraag waarom krijg ik als antwoord: omdat het een speciale avond is. Uiteindelijk drinkt ze de helft op en zit ik in Vietnam nog een half blikje Heineken weg te drinken.
Een minuut voor oud en nieuw tellen we af! 59, 58, 57, 56, 55, 54, 53, 52, 51, 50, 49, 48, 47, 46, 45, 44, 43, 42, 41, 40, 39, 38, 37, 36, 35, 34, 33, 32, 31, 30, 29, 28, 27, 26, 25, 24, 23, 22, 21, 20, 19, 18, 17, 16, 15, 14, 13, 12, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 HAPPY NEW YEAR!. Allemaal in het Vietnamees, behalve HAPPY NEW YEAR! Om 12 uur worden er zes pijlen afgevuurd en zingen we met zijn allen Happy New Year van ABBA! Dan krijgen we nog 20 minuten boomboom muziek en dan is de pret voorbij. Dat is Oud en Nieuw in Vietnam! Wij gaan nog even naar het strand om met de voeten in het water te belanden. Dat is de nieuwjaarsduik in Vietnam. Om 1 uur zeggen we Elise gedag en gaan we naar bed. Morgen gaan we verder naar Dalat.

Maandag 1 januari 2017 – Maar weer koffie en Dalat
In de ochtend spreken we nog een keer af met Elise. Eerst om voor de verandering… koffie te drinken en om daarna even te lunchen. Vegetarische kip. Het smaakte behoorlijk goed, alleen niet naar kip! Dan nemen we afscheid van Elise en gaan Jason en ik naar de bus. Die vertrekt om 13 uur. We zitten in een bus voor 28 mensen en wij zitten achteraan! De weg naar Dalat is mooi. Je rijdt over een bergpas en ziet veel watervallen. Maar de weg is ook in slechte staat met veel kuilen en hobbels. En laat ik nou bij één hobbel zo hoog in de lucht vliegen dat ik mijn edele hoofd stoot tegen het plafond. Maar geen paniek… ik ben nog steeds helder van geest en heb dus niks beschadigd. Eenmaal in Dalat vertoeven we in RedHouse Guesthouse. De kamer is lekker ruim, maar ach… die heb ik dan ook uitgekozen.