Zuid-China: het oude stadje Lijiang en de tweedaagse Tiger Leaping Gorge Walk

Vanuit Chengdu moest ik de keuze maken: of naar Tibet, of naar het gebied ten oosten van deze regio waar ook Tibetaanse invloeden aanwezig zijn. Het nadeel van Tibet is dat je er als backpacker niet vrij mag reizen. Alles moet met een gids, omdat China het gebied streng onder controle heeft. Tijdens mijn periodes in China zeiden veel mensen: je moet naar Lijiang en Shangri-La. Waarom zijn Chinezen zo lovend over deze regio?

Woensdag 15 augustus en donderdag 16 augustus 2018 – Op weg naar Kunming
Kunming ligt 900 kilometer ten zuiden van Chengdu. Ik pak de hogesnelheidslijn en binnen 7 uur ben ik in deze stad met ongeveer 6 miljoen inwoners. Ik kom aan bij station Kunming-South, vooral gemaakt voor treinen van de hogesnelheidslijn. En gelukkig zijn ze in China in bijna elke stad bezig met het bouwen van metrolijnen, dus transport naar mijn hostel is goed geregeld. Mijn hostel ligt op de 26ste verdieping het betreft een capsule en dat hebben ze hier wel heel letterlijk genomen…

Net als Chengdu en Xian vind ik de stad een beetje tegenvallen. Kunming is een internationale stad, omdat hier veel expats zitten. Desondanks merk ik daar weinig van, want de Chinezen die ik probeer aan te spreken kunnen totaal geen Engels. Naast de hoeveelheid tempeltjes, die ik oversla, is er niet echt specifiek iets wat ik graag wil zien. Ik slenter wat door de winkelstraten en maak een rondje door het Green Lake Park. Dat park is niet heel bijzonder, wat het wel altijd leuk maakt is dat Chinezen graag een praatje met je willen maken om hun Engels te oefenen. En altijd zijn ze vriendelijk en lachen ze met je (of om je). En al die stereotypen dat Chinezen onbeschoft, opdringerig en smerig zijn dat valt behoorlijk mee. Er is geen land geweest waar ik elke dag zo vrolijk en opgewekt ben als in China…

In de avond heb ik een nachttrein naar Lijiang. Deze trein vertrekt vanaf het Centraal Station van Kunming, dichtbij mijn hostel. In 2014 kwamen 30 mensen om toen 8 Oeigoeren, afkomstig uit het westen van China een aanslag met machetes pleegden op willekeurige mensen. De Oeigoeren zijn een moslimminderheid die streven naar meer autonomie voor hun regio. Nadat dit gebeurde heeft de Chinese overheid de beveiliging op bus, trein, en metrostations flink opgevoerd. Vooral bij Kunming Centraal is dit heel goed te zien…

De nachttrein is best leuk om een keer gedaan te hebben. De trein naar Lijiang kostte mij 20 dollar en daar zit vervoer en slaapplek bij inbegrepen en het slapen gaat behoorlijk goed…

Vrijdag 17 augustus tot zondag 19 augustus 2018 – Lijiang, het mooiste stadje van China?
Lijiang ligt ongeveer 500 kilometer ten noordwesten van Kunming. Het ligt op een hoogte van 2400 meter hoogte, het heeft 1 miljoen inwoners en het wordt door veel Chinezen omschreven als het mooiste stadje van China. Het is daarmee te vergelijken met Pingyao. Het oude centrum staat op de Unesco erfgoedlijst en het wordt samen met Suzhou (waar ik ook ben geweest, bij Shanghai) tot het Venetië van het oosten genoemd vanwege de vele waterwegen in de stad. Lijiang is een doolhof van leuke straatjes en ondanks de drukte is het een sfeervol plaatsje. Toevallig zit ik op vrijdagavond op een pleintje waar een aantal vrouwen aan het zingen zijn. Een filmpje zal ik toevoegen bij video’s. Als je het zuiden van China gaat doen mag deze plaats niet ontbreken.

Op zaterdag ga ik naar het dichtbij gelegen plaatsje Baisha, 15 kilometer ten noorden van Lijiang. Het woord ook wel het Lijiang in het klein genoemd. Veel minder toeristen en net zo leuk om doorheen te wandelen. Uiteindelijk blijkt het een beetje tegen te vallen. Ik loop naar het nabijgelegen Schuhe, en dat is dan wel weer een leuk plaatsje. Zelfde idee als bij Lijiang, dan in het klein en veel minder toeristen. Ik slenter een beetje door de straatjes en aan het einde van de middag pak ik de overvolle bus terug naar Lijiang.

Op zondag ga ik naar Black Dragon Pool Park, iets ten noorden van het centrum van Lijiang. Het is een mooi klein park met een meertje en een mooi uitzicht op één van de grootste bergen van de omgeving, de Jade Dragon Snow Mountain, 5600 meter hoog. Bijna elke toerist pakt deze plek mee voor het maken van een paar mooie foto’s.

Daarna maak ik nog een rondje door Lijiang. Wederom kom ik een standbeeld tegen van Oom Mao en bij een restaurantje met een mooi uitzicht over de stad drink ik een alcoholische versnapering. Ondanks de massale drukte, met vooral Chinese toeristen, is Lijiang een leuke plaats om een paar dagen te vertoeven.

Maandag 20 augustus en dinsdag 21 augustus 2018 – Tiger Leaping Gorge   
Op maandag sta ik vroeg op. Om  7 uur vertrekt de bus naar de Tiger Leaping Gorge. Dat is een wandeling door een kloof en deze wandeling is nog best een uitdaging. Vooral bij slecht weer zijn er in het verleden toeristen naar beneden gegleden, want niet alle paden zijn goed beveiligd. Het wordt aangeraden de loop met zijn tweeën te doen, maar al bij het begin ontmoet ik een Fransman en samen trosteren we deze hike. Het begin is niet het meest mooie gedeelte.

Aan het begin van de kloof zijn de Chinezen bezig met een brug te bouwen voor de hogesnelheidslijn naar Shangri-La. Deze loop is verder bekend vanwege zijn ’25 bochten’. Dat is een klim omhoog met… je raadt het al 25 bochten en die klim is behoorlijk uitdagend. Maar als die eenmaal achter de rug is lopen we vrij vlak. We lopen langs mooi gelegen dorpjes, zien onder ons de Jinsurivier stromen en af en toe komen we een bord tegen met een Engelse tekst dat nergens op slaat. Vandaag lopen we ongeveer 16 kilometer, halverwege lunchen we in een leuke homestay en uiteindelijk overnachten we halverwege in Halfway Guesthouse. Oké, het is niet helemaal halverwege want het grootste gedeelte hebben we al gedaan. Onderweg ontmoeten we een spanjaard en we kiezen voor een driepersoonskamer met prachtig uitzicht op de Jade Dragon Snow Mountain. Waanzinnig mooi deze wandeling…

Gelukkig is er tijd om een beetje uit te slapen. Moe van de vorige dag en gelukkig is het nog maar 2 uurtjes naar het eindpunt. Van daar kun je nog een half uurtje naar beneden lopen om zo letterlijk het geweld van de Jinsurivier te kunnen aanschouwen. De wandeling naar beneden valt wel mee, maar straks dezelfde route omhoog? Helaas wel. Om 3 uur pakken we de bus naar Shangri-La, waar we in de avond met inmiddels 5 man aan het Chinees fonduen zijn (hotpot). De volgende keer zal ik meer vertellen over Shangri-La…