3 daagse trekking Kalaw – Inle Lake en de laatste dagen in Myanmar

In deze blog: Inle Lake is één van de hoogtepunten van een bezoek aan Myanmar. Je kunt er direct met de bus naar toe vanuit de diverse steden, maar het is ook een mogelijkheid om een trekking te doen van Kalaw naar Inle Lake. En daarbij kom je langs diverse dorpjes…

12 Maart 2018 – Kalaw…
Daar staan we dan om 4 uur ’s nachts in Kalaw. Ons hotel ligt hier 1 kilometer vandaan en het is behoorlijk fris. Jason wil graag lopen en ik volg braaf. Ik maak wel haast om het warm te krijgen. Het enige obstakel dat we hebben zijn de honden die agressief hun territorium verdedigen. Oké, ik ben dan ook geen grote held met honden, maar ik probeer ze geen aandacht te geven en er met grote boog omheen te gaan. En dan wordt Jason tegengehouden door een bloeddorstige blaffende hond, 1 meter voor hem. Blaffende honden bijt ik niet denk ik, maar ik zeg tegen Jason dat hij met een boogje omheen moet lopen wat meer tempo moet maken. Het werkt en we hoeven geen inentingen te halen tegen Rabiës (hondsdolheid)….
Kalaw is een klein plaatsje en alle toeristen komen hier heen om een trekking te boeken naar Inle Lake. Wij boeken onze driedaagse trekking bij JungleTrek, omdat zij een eigen route hebben langs de dorpjes in de omgeving. En de kosten? Ongeveer 25 euro inclusief 7 maaltijden. Prima deal! De rest van de middag gebruiken we om onze kleren te wassen, want die stinken behoorlijk van de vorige trekking…

13 Maart 2018 – Trekking dag 1: een bruiloft en slapen in een homestay   
De Kalaw – Inle Lake trekking is geen moeilijke trekking. Over het algemeen loop je vrij vlak en je hoeft geen flinke klim te maken. We hebben een groepje van 7 personen plus de gids, waarvan we er twee kennen van de vorige trekking. Op de eerste dag lopen we langs diverse dorpjes, genieten we van de schitterende natuur en zwaaien we naar de enthousiaste locals, maar vooral de kinderen. Deze dag lopen we 18 kilometer, maar we zijn natuurlijk ervaren rotten geworden dus dit is peanuts (pinda’s) voor ons. In één van de dorpjes maken we een bruiloft mee, althans… er is een groot feest, maar de bruid en de bruidegom zien we niet. Als we een kleine financiële schenking doen mogen we mee-eten. En natuurlijk eten we ook ons buikje vol, niet bij nadenkende dat dit niet de lunch is.

Rond 4 uur komen we aan bij de homestay, gelegen in een dorpje op een heuvel met mooi uitzicht over de omgeving. We slapen in een grote kamer met dunne matrassen op de grond en Jason is de enige die snurkt. Maar dat ben ik inmiddels wel gewend.

14 maart 2018 – Trekking dag 2: overnachten in een klooster
De tweede dag lopen we 22 kilometer. De temperatuur is zoals gewoonlijk rond of boven de 30 graden, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. De wandeling gaat verder langs verschillende dorpjes en de prachtige natuur. Halverwege de dag hebben we de gelegenheid om even te gaan zwemmen. En die gelegenheid pakken wij met beide handen aan. Lekker fris, maar voor je het weet zweet je je weer te pletter. En dat klopt zeker, aangezien we even later een heuvel over moeten om bij het klooster te geraken.

Het klooster waar wij in overnachten is in aanbouw. De fundering staat er, dus slapen we in ieder geval droog. Maar het stinkt er lekker naar verf. Adem inhouden en slapen maar… Eerst eten, iets met rijst (net als gister, eergister, en die 200 dagen ervoor). Maar op de één of andere manier verveelt de rijst niet. In de avond spelen we poker, geen strippoker want wat moet je met al die naakte mensen om je heen… Tot slot is het tijd om even van de sterren te genieten en dan lekker naar bed.

15 maart 2018 – Trekking dag 3: Op naar Inle Lake
16 kilometer hebben we voor de boeg vandaag. Het laatste gedeelte van de route gaat naar het zuidelijke punt van Inle Lake. Daar stappen we in een boot die ons naar het noorden brengt, naar de plaats Nyaungshwe.
Inle Lake is een meer van 20 km bij 5 km en ligt op 900 meter hoogte. Het is bekend vanwege de vele dorpen die op palen gebouwd zijn en vanwege de drijvende tuinen. De economie in deze regio speelt zich of op het water.
Maar eerst moeten we nog 16 kilometer lopen. Dat gaat ons uiteraard goed af. De route gaat voornamelijk naar beneden, goed voor de knietjes. We vertrekken om 7 uur bij het klooster. Dit klooster is een opvangcentrum voor arme kinderen. Hun ouders sturen de kinderen hier heen op het moment dat ze even geen geld hebben of ze tijdelijk niet kunnen onderhouden. Best een indrukwekkend verhaal, maar de kinderen lijken vrolijk met elkaar te spelen.

Om 12 uur komen we aan bij Inle Lake. Eerst krijgen we een lunch en onze gids van de trekking heeft geregeld dat we voor 1.000 Kyatt per persoon een aantal plekken kunnen bezoeken op het meer. Dat doen we uiteraard, want de fanatieke lezer zal weten dat 1.000 Kyatt rond de 60 eurocent is.

We beginnen bij een zilversmid en zien hoe de sieraden met de hand gemaakt worden (Ja, ook met gereedschap… geen machines). Eén sieraad kost ontzettend veel tijd om te maken, natuurlijk afhankelijk van de grootte.
Dan gaan we naar een paraplumaker. Mooie paraplu’s in diverse kleuren, maar ik heb er geen nodig, want het regent niet. Wederom is het schitterend om te zien hoe ze handgemaakt een paraplu in elkaar zetten.
We varen ook nog even langs bij de kledingmakerij en de sigarenboerin. De kleding wordt gemaakt met machines en die machines worden met de handen of voeten bediend.
Tegen het einde van de middag gaan we naar Nyaungshwe, de plaats waar alle toeristen verblijven en dan zal het u niet verbazen, wij ook! Maar Jason en ik hebben gekozen voor een hotel met zwembad en dat hebben wij na 6 dagen trekking wel verdiend…

16 – 17 maart 2018: Helemaal niks doen…
Niks mis mee met deze alineatitel. En dat ging ons goed af. Een beetje zwemmen, een beetje koffie lurken, een kleine wandeling maken in het Nyaungshwe en natuurlijk niet vergeten één van de drie hotelhonden aaien met mijn voeten. Dat is min of meer ontstaan omdat ik hem met mijn handen aaide en hij daarna constant aandacht vroeg en niet meer weg ging. Die andere twee honden zijn twee kleine wollige witte kuitenbijtertjes die het niet zo hebben op vreemdelingen. Gelukkig vond die grote hond mijn stinkvoeten niet erg…. Dus ging hij voor me zitten en wreef ik met één van mijn voeten over zijn rug. Ja… het waren twee enerverende dagen…

In de avond van 17 maart pakken we de nachtbus naar Yangon. Redelijk prijzig, maar de bus mag er zeker wezen met een privéscherm met films, muziek en games erop. Helaas haperde het systeem bij het opstarten van de  spelletjes.

18 maart 2018: Yangon Circle Train
Wij hebben een vliegticket geboekt naar Bangkok voor maandag 19 maart. Het leek ons handig om ons hostel in de buurt van het vliegveld te hebben en na goed speurwerk zaten we er 800 meter vandaan, zonder last te hebben van de herrie van de motoren. Het busstation en het vliegveld liggen dicht bij elkaar, dus de taxi naar ons hostel kost ons maar 5.000 Kyatt (3 euro). En de kosten delen we met een toerist die naar het vliegveld moet. Om 7 uur in de ochtend checken we in, krijgen meteen een kamer toegewezen en doen nog even een tukkie. Want lekker slapen in die bus zat er niet in, ondanks de comfortabele voorzieningen.

Aan het einde van de ochtend willen we naar het centrum van Yangon. Vanaf het vliegveld is dat 15 kilometer. Een indrukwekkende manier om daar te komen is met de Yangon Circle Train. Deze trein rijdt in 3 uur tijd een rondje langs 38 stations en is spotgoedkoop: 200 Kyatt (12 eurocent) voor een ticket. Vanuit deze trein zie je pas echt hoe onderontwikkeld bepaalde gebieden en buitenwijken van Yangon zijn. Jason vond het niet zo indrukwekkend, maar als laatste echte bezigheid vond ik het indrukwekkend om te zien.
Bij het Centraal Station van Yangon stappen we uit. We lopen een rondje in de stad en spreken af met een vriend van Jason die hij in Cambodja heeft ontmoet. Hij is op wereldreis voor 2 jaar en gaat nog naar Europa en Amerika. Lekker vooruitzicht! We bespreken het één en ander over onze reizen en hij legt mij het één en ander uit over Laos… na Thailand mijn volgende bestemming.
In de avond nemen we afscheid. Hij begint aan zijn avontuur in Myanmar, wij gaan hier morgen weg. Via Grab regelen we een taxi voor een goed en zacht prijsje. Dag Yangon!