Bangkok en Sukothai: Ladyboys, bedorven kip, historie en een oude bekende

In deze blog: Het is voor de eerste keer dat ik het echt jammer vind dat ik een land moet verlaten. Hoewel Cambodja zo corrupt is als de neten zijn de mensen wel ontzettend aardig. Ik ga naar Thailand, voor 6 dagen om vervolgens mijn reis voort te zetten in Myanmar. In de plaats Sukothai ontmoet ik Jason, waar ik in Vietnam ook een aantal weken mee heb gereisd. Een gezellig weerzien dus…

Vrijdag 16 februari 2018 – Dag Cambodja, hallo Thailand
Ik moet even tegen de receptie van het hostel zeggen dat ze mij om 8 uur op komen halen, aldus de busmaatschappij. En verrek… om 8 uur word ik in een busje gezet en kunnen we naar het busstation, 800 meter verderop. Ja, ik ben lui geworden om te lopen en als de pick-up gratis is… Ik vraag mij al snel af waarom ik de enige ben met zo een grote tas?! Het antwoord komt al snel als ik iemand hoor zeggen ‘Have fun at Angkor Wat!’ Nou, daar moet ik dus niet naar toe. Ik stap snel uit en met één vingerbeweging stap ik in een tuktuk. Ik ben wel bang dat iemand van mijn hostel nu zijn tour mist naar Angkor Wat. Maar eigenlijk kan mij dat ook helemaal niks schelen…  

Het is trouwens Chinees Nieuwjaar, het jaar van de hond. Daar had ik geen rekening mee gehouden. Het duurt in totaal 3.5 uur, voordat ik eindelijk mijn stempeltje voor Thailand heb. Normaal duurt het een uur. Om 8 uur ’s avonds komen we aan op Mo Chit Busstation in het noorden van Bangkok. En dan moet ik ook nog 1 uur reizen naar mijn hostel, dat 12 kilometer ten oosten van het centrum van Bangkok ligt. Bangkok is met 8 miljoen inwoners de grootste stad van Zuidoost-Azië. Maar ik ben niet van plan hier lang te blijven. Hopelijk zijn 2 volle dagen genoeg.

Zaterdag 17 februari 2018 -  Shoppen?
Ik kom wat laat mijn bed uit. Eigenlijk was ik van plan om even het paleis te bezichtigen en wat tempels, maar je hebt wel eens van die dagen dat je er ‘de kracht niet voor hebt’. Nou vandaag dus. Bangkok heeft ontzettend veel shopping malls en eigenlijk ben ik nog op zoek naar vervanging van die ontzettend mooie afgetrapte sportschoenen met gaten erin. In Cambodja hadden ze 45 als grootste maat. Dat schiet niet op. Tenzij ik met een zuur gezicht en afgeknelde tenen mijn reis wil vervolgen. Het stikt hier van de shoppingmalls, echt bizar. Maar het is er lekker fris.

Bangkok schijnt één van de warmste steden van de wereld te zijn (lees ik ook maar in de Lonely Planet, dus niet met een jachtgeweer mij achterna zitten als het niet klopt). Om half 8 is het no steeds 38 graden. In de middag vergaap ik mij in een bar voor een alcoholische versnapering of 3. En bij de rekening vraag ik mij of ik teveel gedronken heb en of ik dubbel zie. Helaas… Bangkok is gewoon duur in vergelijking met omringende steden. En helaas ben ik voor nieuwe schoenen ook niet geslaagd.

Zondag 18 februari 2018 – Watertaxi, tempels en grand palace
Ik ga vandaag speed sightseeën (niet te verwarren met speeddaten). Morgen wil ik echt weg uit Bangkok. Na mijn ervaringen met Ho Chi Minh City probeer ik in grote steden zo kort mogelijk te verblijven. Om bij de Grand Palace te komen moet ik eerst de skytrain pakken, dan de watertaxi en dan de benenwagen.

Die laatste is gratis. Ik loop eerst voor een slordige 100 baht naar Wat Pho, oftewel de tempel van de liggende Boeddha. Gebouwd in 1788 is het de oudste tempel van Bangkok. Het is er lekker druk en Boeddha ligt er lekker bij.

Dan maar een kopje koffie lurken bij de koning himself. Maar helaas zijn alleen de tuinen open voor het publiek. Sinds het overlijden van koning Bhumibol in 2016 is de wet op majesteitschennis zo streng geworden dat je makkelijk 30 jaar riskeert als je een rotte appel naar het portret van de huidige koning zou gooien. Ik wil een mens niet op ideeën brengen, maar ik informeer graag over de risico’s.

Na het paleisbezoek begeef ik mij naar Kao San  Road, de backpackerstraat van Bangkok. Ik hoorde heel veel verhalen over pingpong (niet te verwarren met tafeltennis: denk bij Thaise Pingpong meer aan 18+ praktijken) en ik wilde daar wel het fijne over weten. Hier ga ik niet verder op in, alleen dat een mens altijd moet oppassen voor ladyboys… Daar hebben ze, naar ik heb horen zeggen, genoeg van in Thailand.

Aan het einde van de middag begeef ik mij naar de grootste koopjesmarkt ter wereld: JJ market net naast het Mo Chit Busstation. Het is geen avondmarkt en de meeste stalletjes zijn al gesloten. Via het nabijgelegen park loop ik naar Mo Chit busstation, als ik stipt om 6 uur iedereen in het park zie stilstaan en er uit de luidsprekers muziek komt. Het volkslied? Geen idee, maar laat  ik eens niet de asociale toerist spelen en ook maar stil blijven staan. Dat lukt mij bijzonder aardig… Ik haal mijn ticket voor de bus naar Sukothai bij Mo Chit Busstation en dan gaan we morgen naar het noorden van Thailand. Dag Bangkok!

Maandag 19 februari 2018 – Onderweg naar Sukothai 
Ga ik mijn bus nog wel halen om 10 uur? Voor de skytrain staat een ongelofelijke rij en elke keer stappen 4 mensen in. Hij komt dan wel om de 2 minuten maar toch. Gelukkig heb ik een backpack die met flinke kracht een aantal Thai opzij kan duwen. Na 10 minuten persen en zweten sta ik in de skytrain met airconditioning.  Het is 7 uur met de dubbeldekker bus naar Sukothai, 400 kilometer ten noorden van Bangkok. Het koninkrijk Sukothai bestond van 1238 tot 1438 en er zijn nog vele ruïnes overeind gebleven dat Unesco haar op de werelderfgoedlijst heeft gezet. Ik kom net vers uit de bus als ik meteen naar een pick-up word begeleid: 100 Baht en hij vertrekt pas als het vol is. Na een half uur is er één dame bijgekomen… Assertief dat ik ben loop ik met bagage en al naar een motorbike: 50 baht. Ik hoef alleen maar met een zware rugzak te balanceren achterop de motor. Maar ik krijg van een andere corpulente motorbikedriver een duimpje: goed dat je gebruik maakt van ons (althans dat denk ik). Een tweepersoonskamer voor 6 dollar! Ik heb afgesproken met Jason (daar heb ik mee gereisd door Vietnam) en na een ontzettend emotioneel weerzien met natte theedoeken gaan we eten bij een streetfood tentje langs de weg. Een vleesgerecht hoef je niet te bestellen… er zijn zoveel vliegen dat je gegarandeerd beet hebt, ook als je er niet om gevraagd hebt. In de avond bespreken we onze avonturen van de afgelopen weken: toen ik oog in oog stond met een grizzlybeer, toen ik als een tarzan aan de lianen slingerde, toen ik met een motorbike een paar loopings maakte… Alles komt voorbij zonder op te scheppen over die andere avonturen die ik wel echt  fysiek beleefd heb.  

Dinsdag 20 februari 2018 – Old Sukothai
Old Sukothai ligt 12 kilometer ten westen van New Sukothai. Voor 250 Baht huren we een motorbike waar we lekker mee kunnen toeren. Het historische park van Sukothai is onderverdeeld in drie gebieden die elk 100 Baht kosten. Wij bezoeken eerst de oude tempels ten westen van het oude centrum van Old Sukothai. Al gauw merken we dat het echt te heet is om een heuveltje op te klimmen. Alleen de eerste tempel beklimmen we om de staande boeddha te zien. Voor de rest hebben we er echt geen kracht meer voor. Daarna maken we een rondje en op de foto’s zie je zoal wat we meer gezien hebben… (punt)

Na een lange lunchbreak onder 2 ventilatoren gaan we naar het centrum van Old Sukothai, waar we dan weer 100 baht aftikken. Omdat wij ook heel erg aan het milieu denken huren we een elektrische  oldtimer en scheuren we twee rondjes (ieder een rondje uiteraard, de taken verdeel je eerlijk). Nou, de foto’s mogen er wezen…

Tot slot zien we op maps.me dat er ten noorden van Nieuw Sukothai een meer is in de vorm van een hart. Nou heel romantisch natuurlijk, maar naast een tempel is er verder niks te beleven. Ook de zonsondergang valt een beetje tegen. Snel terug naar ons guesthouse om de tassen in te pakken voor morgen…

Woensdag 21 februari 2018 – Bedorven kip
Met een minibusje ben je in 3 uurtjes van New Sukothai in Mae Sot. In Mae Sot is niet heel veel te beleven, maar het is verdomd handig als je de grens over wilt steken naar Myawaddy, Myanmar. Je treft hier wel verschillende bevolkingsgroepen aan: Thai, Birmezen, Indiërs… het is er gezellig multicultureel. Niet dat het ons wat uitmaakt: we komen pas om 6 uur in de avond aan, eten in een tentje bedorven kip en gaan vroeg naar bed. Ik ben vooral benieuwd naar die kip: achteraf zag ik dat ze die van buiten haalden van de straat. En waarschijnlijk hing die er al een tijdje. Ik ben benieuw of ik morgen een goed werkende darmflora heb…

Het is bijna Pasen. Ik zit nu op een eiland in Thailand en de zeer oplettende lezer zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat ik een portie achterloop met mijn avonturen. Ik ben hier om weinig te doen, maar ik zal de komende dagen elke dag een blog posten. Mocht je daar geen tijd voor hebben op de dag zelf, dan is er aankomend weekend Pasen. Ik zou zeggen: trek er even een hele Tweede Paasdag voor uit! Tot snel in ieder geval…