Boeddhisme 3.0, Fort Zeelandia en Deadfishlake

Die verdomde Nederlanders! Ze zaten tijdens de gouden eeuw echt overal in de wereld. In 1624 veroverden ze het eiland Formosa, het huidige Taiwan, van de Portugezen. Het hoofdkwartier van de VOC op Formosa was gevestigd in de stad Tainan onder de naam Fort Zeelandia. De Nederlanders verbleven er in totaal 38 jaar, totdat de Chinezen onder leiding van Koxinga de Nederlanders verjoegen van het eiland. Restanten van het verblijf van de VOC zijn nog steeds te vinden in Tainan en daar ga ik deze keer naartoe…

Dag 69 – Zaterdag 11 november

Maar ik ga eerst met de bus naar Taichung. Ik wilde eigenlijk met de trein, maar toen ik op zaterdagochtend bij de balie stond en aan de medewerker om een ticket vroeg verwees hij me naar een briefje met Chinese tekens dat voor mij stond. Ik met mijn beperkte kennis van de Chinese taal kon dat niet lezen. Met mijn armen maakte ik een kruis om bevestigd te krijgen dat er geen tickets meer waren en de man knikte. Dan neem ik maar de bus. Tickets in overvloed en een half uur later zit ik in de bus naar Taichung. Binnen 2 uur ben je er. Taichung is een stad in het noordwesten van Taiwan met een inwoneraantal van 2.629.323 in 2010… als ik Wikipedia mag geloven. De middag besteed ik voor administratieve zaken zoals de mensheid dat noemt. Het is rond 5 uur als ik ineens het gebouw een beetje heen en weer zie bewegen. Ik ben niet de enige die dit opmerkt. Ik heb verhalen gehoord van mensen die in Taiwan op de 20ste verdieping zaten en het gebouw begon te ‘trillen’. Een aardbevingsgevoelig gebied schijnt het hier te zijn. De hele happening duurde toch zeker 2 seconden en de beleving was intenser dan het lezen van een Chinese tekst op het treinstation.

Dag 70 – Zondag 12 november

Een lichte aardbeving in mijn hoofd: migraine. Dat kan gebeuren dus ik doe het rustig aan vandaag. In de middag loop ik naar het Taichung Museum of Fine Arts. Ik stap het museum binnen, maar het blijkt het museum niet te zijn. Het gemeentehuis heeft ook een gratis museum(pje) en dat gaat over theekopjes en schoteltjes. Dat klinkt niet interessant en is het ook niet. Het enige leuke is dat de theekopjes een oor hebben in de vorm van een Chinees teken.

Dan loop ik verder naar het museum en dit keer loop ik het goede gebouw binnen. Dat kan ook niet anders als op de voorgevel Taichung museum of Fine Arts staat. Normaal gesproken ben ik geen fan van de moderne kunst maar dit museum is echt schitterend, echt een aanrader mocht je hier toevallig in de buurt zijn. Ik kom zelfs een muur tegen met 47 foto’s uit Nederland. Deze foto heb ik hier toegevoegd en ik neem een souvenirtje mee voor diegene die alle 47 foto’s van de juiste plaatsnaam kan voorzien. De deadline voor de inzending loopt tot 1 januari 2018. Er zijn verschillende zalen met diverse kunstvoorwerpen over uiteenlopende onderwerpen. Enkele foto’s heb ik hieronder gepost. In Taiwan heeft men oog voor een creatieve geest!

Dag 71 – Maandag 13 november

Vandaag vervolg ik mijn reis naar Tainan. Tainan is de oudste stad van Taiwan en nadat het door de Chinezen werd veroverd in 1662 werd het de hoofdstad van het eiland tot aan 1887. Veel historie en ik neem je mee langs een aantal plekken in deze stad. Allemaal plekken die je tegenkomt zonder dat je er naar zoekt. Eerst kom ik langs het Former Tainan Weather Observatory, gebouwd in 1887 door de Japanners. Dan passeer ik het museum van de Taiwanese literatuur. Een gebouw geïnspireerd door de Europese architectuur. Je vindt er… literatuur uit Taiwan, maar ook Japanse, Mandarijnse en zelfs Europese literatuur. Dan kom ik langs de belangrijkste Confucius tempel van Taiwan. In totaliteit vind je in Tainan ongeveer 500 tempels en religieuze gebouwen. De Confucius tempel is gebouwd in 1666. Dan kom ik langs Hayashi Department Store. Eén van de eerste warenhuizen van Taiwan, gebouwd in 1930 en getroffen door de bombardementen van de Amerikanen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 2014 kreeg het weer de functie als warenhuis. Op het dakterras is een gebedsplaats te vinden wat vrij ongewoon is voor een religieus monument. Tot slot eindig ik mijn historische rondleiding bij de Chihkan Tower of Fort Provintia. Dit fort werd door de Nederlanders (daar zijn ze weer) gebouwd in 1653. In de 19de eeuw werd het fort door een aardbeving verwoest. Ik eet uiteindelijk in een restaurant met allemaal lokale gerechten. Best lekker, maar wel flauw. En heel veel knoflook. Daar heb ik persoonlijk geen problemen mee, maar soms denk ik wel eens aan de medemens.

Dag 72 - Dinsdag 14 november

Aan het einde van de ochtend ga ik eerst lunchen met Markus, een Duitser die ook voor lange tijd aan het reizen is door Azië. Vooral Taiwan vindt hij fantastisch. In de middag ga ik naar Anping, een district aan de kust in Tainan. Daar staat Fort Zeelandia. Van het fort is niet veel meer over. Het is later opgebouwd om te laten zien hoe het er toen uitzag.

Er is ook een klein museumpje bij met informatie. Het is gebouwd door de Nederlanders in 1624 en in 1662 veroverden de Chinezen het fort. Dit heb ik al gezegd, maar in het museum wordt dit ook 20 keer herhaald. Dan loop ik richting een rivier. Ik dool wat rond in de omgeving en tot slot kom ik aan bij het Anping Tree House. Dit is een voormalig pakhuis ten tijde van de Japanse overheersing (1887-1945) en waar ten tijde van de leegstand een boom dusdanig in is gegroeid dat je er nu het boomhuis hebt. Soms zijn dingen heel eenvoudig. Het kan zo het filmdecor zijn van een horrorfilm. In de avond heeft de eigenaar van het hostel ons uitgenodigd voor een alcoholische versnapering met veel fruit en wokkelsachtige chips. En het is nog heel gezellig…. 

Dag 73 – Woensdag 15 november

En de volgende bestemming staat op het programma. Samen met Marcus ga ik met de langzame trein naar Kaohsiung, de tweede stad van Taiwan. Binnen 1 uur ben je er. In de middag gaan we naar de Lotuspond. Dat is een kunstmatig meer met tempels en veel dode vissen. Niet dat die dode vissen de attractie zijn, maar ze zijn zo opzichtig dood dat je ze niet weg kan denken. En het stinkt ook. Voor de gewone toerist is dit een dooddoener. Wij trekken ons er verder niks van aan. We lopen onze ronde om het meer met de bijbehorende tempels. Vooral de twee pagodes met de ingang van een tijger en een draak zien er mooi uit. We eten uiteindelijk in een Japans restaurant. We zitten allemaal op een rij naast elkaar en voor ons is een muur met een luik erin. Je bestelt eten, je let even niet op en dan staat ineens de noedelsoep voor je neus. Geen idee waar dat vandaan is komen vliegen/schuiven/vallen.

Dag 74 – Donderdag 16 november

Vandaag gaan we een dagexcursie maken naar Fo Guang Shan. Dat is een boeddhistisch tempelcomplex gebouwd in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Volgens velen is het één van de hoogtepunten van Taiwan. Binnen 30 minuten met de bus vanaf Kaohsiung ben je er. De entree is gratis en in de centrale hal loop je langs de Starbucks en een aantal souvenirwinkeltjes en restaurantjes. De eerste indruk is dat het er modern uitziet. Ik zou het bijna scharen bij één van de nieuwe wereldwonderen, maar dan over 100 jaar. Er zijn 8  pagodes en in 6 ervan kan je een bezoekje brengen. En dat doen wij fanatiek. In de eerste pagode zien we een video over het complex en doen we een kleine donatie. Een monnik ziet dat en schenkt ons als dank een ketting. De hele dag lopen we zichtbaar met deze ketting om de nek. In de volgende pagodes tref je een kleine tentoonstelling aan, een interactieve 3d game en in de belangrijkste hal van het complex tref je nog meer interactieve voorstellingen aan die ik nog niet eerder heb gezien in een tempel, kerk of moskee. Ik zou bijna zelf boeddhist worden, zo vooruitstrevend, interactief en modern dat het is. Ik noem het maar Boeddhisme 3.0.

Ook het middageten is door een ringetje te halen. Uiteindelijk eten we het op. Ik kies voor een noedelsoep met een vegetarische burger. Na de lunch lopen we een laatste ronde en rond 16 uur gaan met de bus terug naar Kaohsiung. We eten in een Italiaans restaurantje, waar we voor 11 euro een 4 gangenmenu voorgeschoteld krijgen. Dat zijn nog eens prijzen. Kaohsiung is best een gezellig stad. Net als Tainan is het centrum sfeervol en zijn er tot laat in de avond altijd wel mensen op straat. Morgen gaat de reis verder naar Kenting National Park, helemaal in het zuiden in Taiwan. Maar daar zal ik de volgende keer over vertellen.