Met de scooter door Kenting National Park en een bezoek aan de prachtige oostkust

Kenting National Park is één van de zes nationale parken van Taiwan. Het ligt in het zuiden van Taiwan en de temperatuur is er het gehele jaar gemiddeld 25 graden. Vanuit Kaohsiung ben je er met de bus in 2.5 uur. De meeste toeristen verblijven in Kenting. Dat ligt direct gelegen aan het strand en het schijnt een gezellig plaatsje te zijn. Ik verblijf in Hengchun, een plaats met 60.000 inwoners, maar ook Hengchun is een prima uitvalsbasis om het Kenting National Park te bezoeken!

Dag 75 t/m 78 – Vrijdag 17 november t/m maandag 20 november

Ik heb in eerste instantie gekozen voor een verblijf van 3 nachten. Ik slaap in 33Backpackers naast het busstation. Al in het begin word ik verwelkomd door één van de poezen die lekker mijn backpack aan het kapot krabben is. Nadat ik hem een schop he…. Ik bedoel vriendelijk verzocht heb dat niet te doen is hij er mee gestopt. Het hostel heeft 3 van deze lieve beestjes die van elke toerist aandacht vragen. Gelukkig ben ik de beroerdste niet en aai ik een beetje, kriebel ik wat en ga zo maar door. Op de zaterdag slaap ik uit, werk ik mijn ‘administratie’ een beetje bij en in de avond ga ik naar een restaurantje waar ik een hotpot bestel. Dat blijkt chinees fonduen te zijn. Na de hotpot ga ik naar een bar om een alcoholische versnapering te nuttigen, het is immers zaterdagavond! Ik ben de enige en ik voel me eregast. De eigenaar vraagt of ik zin heb een filmpje te kijken. Ik knik ja, ze dimt het licht en op het grote scherm wordt met goed geluid een film van HBO getoond. Pathé is er niks bij. De film heet The Shallow en gaat over een bloeddorstige haai. Bij mijn alcoholische versnapering krijg ik nog een zakje nootjes toegegooid. Best spannend allemaal.

De volgende dag ga ik met de bus richting het noorden. Eigenlijk wilde ik vandaag een scooter huren, maar het waait ontzettend hard. En ik wil niet op de voorpagina van De Telegraaf komen als die jongen uit Nederland die met scooter en al de zee in is gewaaid. Ik kom uit bij het National Museum of Marine Biology and Aquarium. Het kost omgerekend €10 en voor een paar uurtjes is het een goede tijdsbesteding. Van pinguïn tot aan witte beluga, van kleine kinderen tot aan de Pirarucu, je vindt het er allemaal!

In de middag maak ik een wandeling van 7 kilometer om een meer en door kleine plaatsjes. De wandeling op zich was niet één van de mooiste die ik gedaan heb. Als ik een kruispunt nader zie ik op twee hoeken van het kruispunt jeeps staan met militairen. Hun mitrailleurs staan op hetzelfde punt gericht. Eindelijk een beetje actie in deze James Bondsetting? Ik vraag beleefd of ik er langs kan. Je weet maar nooit, voor je het weet schieten ze je voor je sodemieter en sta je weer op de voorpagina van De Telegraaf. De militair antwoordt nogal schreeuwend “Hèèèèèèè”. Het zal de helm wel zijn, denk ik. Ik gebaar dat ik er even langs moet en zet het op een lopen. Wel achter de jeep langs natuurlijk! Daarna loop ik met grote pas weg van dit hele spektakel. In de avond ga ik eten bij de McDonalds. Ja, mag ik ook een keer? (of had ik hier de avond voor ook al gegeten…). Eenmaal terug in het hostel verleng ik mijn verblijf met een nachtje. Ik wil morgen toch iets doen wat veel mensen mij hebben aangeraden.

Ik ga een scooter huren! Ik krijg hem alleen mee als ik een internationaal rijbewijs kan tonen en uiteraard heb ik dit papiertje fanatiek meegenomen. Voor 14 euro heb je een scooter voor de hele dag. Binnen 6 minuten is de hele procedure via lichaamstaal en visuele scherpte geklaard. Hij vraagt of ik een scooter wil huren via het gebaar van het sturen van een auto, ik knik ja. Hij laat een internationaal rijbewijs zien, Ik knik ja en geef mijn papiertje. Hij duwt een contract met geheel Chinese tekens onder mijn neus en ik denk eh ja… Ik teken en krijg een kopie mee. Dan legt de man uit hoe een scooter werkt en ik knik ja. Ik denk dat ik alles wel begrepen heb. Ik zie dat de man niet echt overtuigd is. Ik wil gas geven, maar hij houdt mij tegen. Om nou net voor een vrachtwagen te starten is zelfmoord. Tot slot gebaard hij dat ik de sleutel in de brievenbus moet doen als ik laat terug ben. Ik knik ja.
Eerst moet de tank vol. Voor omgerekend €2,50 wordt dat voor je gedaan. En dan ga ik op pad en met volle overtuiging ga ik richting het noorden, maar daar moet ik niet wezen. Een oefenritje noemen we het maar. De weg naar het oosten is net iets ten zuiden van Hengchun. De meeste mensen kiezen er voor om eerst richting Kenting te gaan via de kust. Maar ik ben schijnbaar anders dan de meeste mensen en ga eerst binnendoor. Bij mijn eerste stop kom ik aan bij een paar stenen waar een vuurtje brandt. Ja leuk.

Mijn tweede stop moet een waterval zijn, maar de bordjes geven het niet duidelijk aan waar ik moet zijn. Wederom rijd ik te ver en moet ik terug. Eenmaal een paar kilometer over een klein weggetje gereden te hebben kom ik aan bij de parkeerplaats. Helemaal niemand. Of het is een onontdekte plek of het is een waterval van niks. Dat laatste is het geval. Bij de voet van de waterval hangt een touw naar boven zodat je nog meer van de waterval kan zien. Als een Tarzan zonder Jane klauter ik omhoog. Als het echt te steil gaat worden stop ik en klauter ik met twee vingers in de neus weer naar beneden.

De derde stop is Jiayaoshui. Ik ben nu aan de oostkust van Taiwan. Ik betaal een entree van 80 Taiwanese dollar (ongeveer €2,30) en voor dat geld krijg je een rondritje langs de kust in een bus met Chinees commentaar.

Vanaf Jiayashui rijd ik naar het zuiden langs de oostkust om uiteindelijk bij het zuidelijkste puntje van Taiwan te komen. Ja, daar moet je toch echt geweest zijn en met trots kan ik zeggen dat het zo is. Je kunt er ook nog een vuurtoren bewonderen die nog steeds functioneert.

Inmiddels is het rond half 4 en stop ik bij Sail Rock om een flinke duik in de zee te maken. Ik kan natuurlijk niet Kenting National park verlaten zonder een natte zwembroek gekregen te hebben.

Tot slot ga ik naar Kenting Forest Reserve maar eigenlijk ben ik al te laat, want om 17 uur gaat dit gedeelte van het park sluiten. Hier kun je een aantal grotten bezoeken, maar de weg omhoog is ook mooi om te rijden. Tijdens mijn tocht door het park kom ik nog een aap tegen zonder al te rode billen. Of keek ik nou in de spiegel? Uiteindelijk kom ik uit bij het plaatsje Kenting. Mijn plan is om hier de ondergaande zon te bekijken en wat te eten op de nightmarket. In de drukke winkelstraat vind je veel kleine tentjes waar je als alcoholist een cocktail kan bemachtigen. Alleen een café om een kop koffie te drinken is uit den boze.

Om 19 uur verlaat ik Kenting. Mijn tank zit nog te vol om terug te keren. Ik ga nog een stukje langs de westkust rijden. Niet dat je veel ziet, maar je blijft toch Nederlander dus de benzine moet bijna op gaan. Na 2 uur gereden te hebben door het donker breng ik de scooter terug. Nog steeds een halve tank over. Volgens mij moet ik 3 dagen achter elkaar rijden, voordat dat ding begint te sputteren. En toch zou ik iedereen aanraden een scooter te huren, want het is een ideale manier om dit park op je eigen tempo te bezichtigen.

Dag 79 – Dinsdag 21 november

Met de bus ga ik naar Fangliao. En van Fangliao moet ik de trein pakken naar Taitung, mijn volgende bestemming. Ik ben net uitgestapt uit de bus bij Fangliao en ik kom aan bij de ticketbalie van het station. Ik krijg een treinkaartje met vertrektijd 10.52 en het is 10.53. De man wuift dat ik als een sodemieter naar spoor 1 moet. Daar was ik zelf ook achter dus met 20 kilo bagage om mij heen trek ik een sprintje naar het spoor. Vertraging van 3 minuten. Oké, nu is alles helder… Natuurlijk ben ik op tijd! De treinroute van Fangliao naar Hualien schijnt een mooie route tussen de bergen te zijn. Dat wordt genieten dus. Ik heb een hostel voor 1 nacht dichtbij het station van Taitung uitgekozen en het centrum is 5 kilometer verwijderd van het treinstation. In de middag ga ik naar Forest Park. Iemand van het hostel zei tegen mij dat moet je zien! Beïnvloedbaar dat ik ben ga ik er dan heen. Ik huur voor omgerekend €2,50 een fiets. Het is een vrij groot park en zoveel tijd wil ik hier ook weer niet besteden. De eerste indruk is dat het een gewoon park is… met bomen, bloemetjes, meertjes en wilde loslopende honden die tegen je aanspringen. Niet tegen mij gelukkig, maar ik zie wel een paar slachtoffers. In het zuiden van het park heb je Flowing Lake, een strook water dat erg op de bosbaan in Amsterdam lijkt.

Met de bergen op de achtergrond kan mij het uitzicht wel bekoren, maar daar houdt het verder wel mee op. Ook als ik door het centrum van Taitung loop word ik er niet warm of koud van. Gelukkig blijf ik hier maar 1 nacht. Of toch niet…?

Dag 80 - Woensdag 22 november

Het vrouwtje van het hostel heeft mij overgehaald om een mooie route met de bus langs de kust te gaan doen. Ik blijf dus een nacht langer in Taitung. De bus gaat 5 keer per dag. De eerste is om 7.40 en de laatste vertrekt rond 16.00. Vroeg ga ik op pad naar Sanxiantai, de eindhalte van de bus. Daar kan je een wandeling maken naar een eilandje en om op dat eilandje te geraken moet je via een brug met 8 bogen. Vanaf dat eilandje heb je dan weer een mooi uitzicht op de oostkust. In de ochtend is het lekker rustig, maar als ik terugloop zie ik de hordes met Chinese toeristen aan komen lopen. Net op tijd!

Mijn volgende stop is Donghe. Ik ben hier vooral om even te lunchen maar je hebt hier ook de Donghe Bridge. De brug is niet heel spannend, maar wel de apen die denken dat ik ze niet gezien heb.

Mijn laatste bezienswaardigheden zijn Jialulan en Xiaoyeliu Het eerste is een klein open kunstpark langs de kust. Daar heb je schitterend uitzicht over de zee en de bergen. Bij Xiaoyeliu vind je een aantal rotsformaties en daar neem ik een uurtje pauze om even te ontspannen en naar het ruige water te koekeloeren.

Om 16.00 neem ik de bus terug naar het centrum van Taitung voor de zeer kleine nightmarket en een avondwandeling door de stad. Taitung zou ik voor een tussenstop aanraden of als je een dagje de omgeving wilt bekijken. De stad zelf is geen must voor je reis door Taiwan.

Morgen ga ik naar een regio waar volgens velen het mooiste Nationale Park van Taiwan te vinden is: Taroko National Park. Daarna ga ik nog een aantal dagen naar Taipei en dan is mijn avontuur in Taiwan bijna afgelopen…