De Taroko kloof, in 37 seconden naar boven en historisch Tamsui

Tamsui blijkt een verrassende dagtrip te zijn vanuit Taipei. Deze kustplaats 20 kilometer ten noorden van Taipei is ooit een aantal decennia in handen geweest van de VOC. Aan de gebouwen kan je de westerse invloed van de Portugezen, Nederlanders en Britten nog duidelijk zien. Voordat ik naar Tamsui ga begin ik mijn vervolg van mijn reis eerst in Hualien…

Hualien ligt in het oosten van Taiwan. Het heeft ongeveer 100.000 inwoners en de meeste toeristen verblijven hier vanwege de goedkope accommodatie. Hualien is een prima uitvalsbasis voor Taroko National Park. Hualien is niet bijster interessant. Als ik aan het lunchen ben buiten komt er iemand bij mij zitten. Hij vraagt aan mij wat ik van de Taiwanese winters vind. Het is denk ik 18 graden, beetje motregen en de man voor mij zit kleumend van de kou met 3 lagen kleding aan. Ik zit met driekwartbroek en een T-shirt mijn prakkie weg te werken. Ach, zeg ik… waar ik vandaan kom ben ik koudere winters gewend (wel in het Engels uiteraard). Een serieus gesprek wordt het niet en de man kan bij mij niet zijn frustratie over de koude winter kwijt.
In de avond ga ik nog even naar de nightmarket. Het eten is wederom verrukkelijk en er treden hier ook lokale artiesten op. Daar vermaak ik mij wel mee. Ook als er heel enthousiast een man mee gaat dansen. Ik doe het hem niet na maar hij trekt meer de aandacht van het publiek dan de zanger.
Filmpje: http://stevenvredenborg.reislogger.nl/video/dansen-nightmarket-hualien.32762

Beautiful Taroko
Op vrijdagochtend sta ik om 7 uur op. Vandaag ga ik naar Taroko National Park met als uitschieter de Taroko Gorge. Ik koop eerst een kaartje voor de trein naar Taipei van zaterdag, want in het weekend zitten de treinen snel vol. Iedereen vrij en overal een drukte van jewelste. Dan twijfel ik over mijn keuze voor het vervoer door/naar het park. Ik kan kiezen tussen het huren van een scooter of met de bus door het park te gaan. Het wordt uiteindelijk de bus. De bus rijdt 9 keer per dag en je mag ook gebruik maken van de lokale bussen. Het wordt strategisch plannen. Ik heb eerst in gedachte om naar de laatste halte te gaan, maar ik kom er op tijd achter dat de bus op de heenweg op andere haltes stopt dan op de terugweg. Mijn eerste stop wordt Bulowan. De bus neemt een flinke weg omhoog. Zo, dat hoef ik niet te lopen. Ik ben de enige die hier uitstapt. Als ik een kleine wandeling maak kom ik erachter dat die mensen in de bus niks gemist hebben. De laatste halte is Tienhsiang. Ik wil een wandeling maken van 2 uur naar een waterval, maar vanwege een tyfoon een maand eerder is de route gesloten. Dan maar eerst voor de verandering naar een tempel. Als ik voor de tempel loop wordt er naar mij gezwaaid en gevraagd of ik even wil helpen tillen: er moeten dozen met pakjes drinken en zakken met voedselwaren de trap op getild worden. Attent en spontaan dat ik ben help ik natuurlijk mee. Komen daar mijn vroegere kwaliteiten in de supermarktbranche toch nog even van pas.

Mijn eerste halte op de weg terug is de LuShui wandeling. Die duurt totaal een uur en heeft dezelfde route als de autoweg. Alleen ligt hij iets hoger. Op zich aardig, maar geen hoogtepunt van het park.
Het hoogtepunt komt pas echt als ik uitstap bij Swallow Grotto. Deze trial mag je alleen doen als je daar toestemming voor hebt, maar door de kloof mag iedereen! En dat ik niet de enige ben is duidelijk. Duizenden Chinezen lopen met mij mee door deze kloof. De ene bus naar de andere rijdt voorbij. Dit kan je beter in de ochtend doen als het niet zo druk is, maar ach… die keuze heb ik niet gemaakt dit keer. De kloof is echt prachtig en echt fantastisch. De wandeling er doorheen duurt 20 minuten heen en 20 minuten terug.

De laatste stop is Eternal Spring Shrine. Dit is een tempel waar onderdoor een riviertje/waterval stroomt. Net als de wandeling bij Tienhsiang is deze wandeling ook gesloten vanwege de tyfoon. Maar de blik op de Shrine is schitterend, zie de foto’s! Rond 17 uur ga ik terug naar het hostel. Hoewel ik het een geslaagde dag vind zou ik toch aanraden om een scooter te huren. Dan kan je op meer plekken stoppen en hoef je niet te wachten op de redelijk volle bussen.

In een speer naar boven
En dan mijn laatste stop: Taipei. Ik ben in deze stad begonnen en heb gekozen voor een hostel bij de metro, zodat ik dinsdag meteen op de metro richting het vliegveld kan stappen. Mijn trein vanuit Hualien vertrekt om 11 uur. De route gaat via de kust. Helaas miezert het een beetje en dat zal het de hele dag blijven doen. Binnenblijven dus!
Zondag uitslaapdag. In de middag pak ik de metro voor de Taipei101. Oplettende lezers zullen meteen denken dat ik daar al geweest ben. Klopt! Maar ik ga er dit keer in en op. Om bij de lift te komen moet je eerst door de Taipei Mall, een luxe gebouw met diverse chique winkeltjes van Louis Vitton, Gucci, Armani en noem ze allemaal maar op. Ik loop er straal voorbij want met mijn afritsbroek uit 1925 kom ik deze winkels echt niet binnen. Ze zeggen dat je binnen 37 seconden met de lift van de 5de verdieping naar de 89ste verdieping bent. Met een wiskundige berekening uit het blote hoofd komt dat neer op 65 kilometer per uur. Ik ga eerst naar het outdoor observatory op de 91ste verdieping. Als het slecht weer is of slecht weer dreigt te worden sluiten ze het dek. Ik heb geluk!
Filmpje:
http://stevenvredenborg.reislogger.nl/video/lift-taipei101.32763

Even een video kijken naar de bouw van de toren en we gaan weer naar de 89ste verdieping. In het midden van de toren hebben ze een winddamper geplaatst. Dat is een Japanse uitvinding en tijdens tyfoons of aardbevingen zorgt deze winddamper ervoor dat het gebouw recht blijft staan door tegendraads te bewegen bij trillingen. 800 ton weegt het, indrukwekkend groot. In totaal ben ik er tot begin van de avond. Ik moet natuurlijk ook nog een paar foto’s van Taipei by night schieten…

Historisch Tamsui
Tamsui is een leuke dagbesteding vanuit Taipei. Met de metro ben je binnen 40 minuten in deze historische plaats. Langs de boulevard aan het water heb je prachtig uitzicht over de omgeving en de omliggende bergen. In de winkelstraat is het gezellig druk en heb je veel diverse winkeltjes, ook voor souvenirs. In het centrum tref je diverse gebouwen met westerse invloeden aan. De VOC veroverde Fort San Domingo in 1642 van de Portugezen, herbouwde het in 1642 en noemde het Fort Antonio. Dat originele gebouw staat nog steeds overeind. Het is een rood gebouw en de Chinezen die in 1683 het fort veroverden noemden de Nederlanders daarom ‘Red Haired People’. De VOC gebruikte dit fort vooral voor de handel in huiden en zwavel.

Tamsui is in 400 jaar door diverse volkeren veroverd. Ook de Chinezen en de Japanners, alsmede de Britten hebben duidelijk hun invloed laten blijken in Tamsui. Zie de foto’s voor een goede onderbouwing van mijn vorige bewering. In de namiddag ga ik nog naar Beitou. Daar heb je warmwaterbronnen en dat lijkt mij een goede afsluiting voor mijn 3 weken Taiwan. Helaas gaat dit feest aan mijn neus voorbij, want een zwembroek volstaat niet. Wel zo een glad en aan je huis vastplakkend zwempak…

In mijn volgende blog ben ik in Hongkong. Voor nu wens ik iedereen een fijn sinterklaasfeest en dat deze heilige heer maar weinig stoute kinderen mee mag nemen naar Spanje…

Tot slot alvast een foto van de skyline van Hongkong