Gratis massage, een gulle gift, Merry Christmas in een regenachtig Danang en sapperdeflap in Hoi An!

In deze blog: En dan vieren we de kerstdagen in Danang, één van de snelst groeiende steden van Vietnam. Daar weten we ook nog een gratis massage te regelen van 1.5 uur en in Hoi An moet je oppassen dat je niet geraakt wordt door de vele toeristen met paraplu’s. Maar dat Hoi An één van trekpleisters is van Vietnam met zijn gele huizen en lantaarns wordt al gauw duidelijk.

Vrijdag 22-12-2017
Het Mintea Hostel in Hue heeft voor ons de bus tickets geregeld naar Danang. Is dat even lekker voor ons! Dan kunnen we lekker in de ochtend ontspannen en uit onze neus eten. Ondanks dat veel mensen Hue als sfeerloos beschouwen heb ik het ontzettend naar mijn zin gehad hier! Maar het is tijd om verder te gaan en ooit moet een mens weer eens thuiskomen. Op naar Danang dan maar! Met de sleepingbus is het 2 uur rijden en we worden in het centrum afgezet. Ons hostel is 2.5 kilometer richting het strand en ondanks dat we goed getraind zijn pakken we een taxi. Waar je ook bent, niemand is beroerd om even een taxi voor je te regelen dus ook de dame van de Sinh tourist niet. Eerst even de prijs bepalen voordat je instapt en scheuren maar met die hap. Een vriend van Jason heeft hier een massagesalon sinds anderhalve maand en daar heeft hij mee afgesproken. In de avond vind ik een Australische bar waar ik een keigrote hamburger voorgeschoteld krijg. Ook bestel ik maar even een alcoholische versnapering om de hamburger mee weg te kunnen spoelen. Morgen maar een rondje door Danang doen. Danang heeft 700.000 inwoners en ligt precies tussen Hanoi en Ho Chi Minh City. In november 2017 kwamen Aziatische leiders en Poetin en Trump hier bijeen om over belangrijke zaken te bespreken. De bezienswaardigheden liggen vooral in het centrum dus dat wordt wel een stukje lopen.

Zaterdag 23-12-2017
We beginnen vandaag bij de Dragonbridge, een brug waar een draak in is verwerkt. Soms zijn dingen gewoon heel simpel en verklaarbaar! In het weekend spuwt de draak om 9 uur in de avond vuur en water. Als je niet oppast word je lekker natgespoten. Het verkeer staat dan stil tijdens deze gebeurtenis.

Na de dragonbridge staat het Cham Museum op het programma. Dat is een oud rijk van eeuwen geleden en veel beelden en overblijfselen worden in dit interessante museum getoond.

Daarna lopen we naar de kathedraal die uiteraard versierd is met kerstlichtjes en er is zelfs een kerststal. Wat een gezelligheid! Na een kleine pauze met Vietnamese koffie en gecondenseerde melk gaan we eerst naar de Han Market. Dat is een markt van twee verdiepingen en als je een overhemd met bananenprint wilt kopen dan ben je hier aan het goede adres.

Tegen 5 uur proberen het Danang Museum nog te halen. Helaas komen we om 17.02 uur aan, 3 minuten te laat anders hadden we nog 1 minuut gehad om het te bezichtigen. Het enige pluspunt is dat ik in de buurt 160.000 dong op de grond zie liggen. Dan zijn aardig wat alcoholische versnaperingen denk ik eerst, maar het is kerst en dan ben ik meestal in een gulle bij. Ik heb wel een ideetje waar ik dit geld kan spenderen…

In de avond heeft de vriend van Jason ons beide uitgenodigd voor een gratis massage. Zijn klantenkring bestaat vooral uit Koreanen, dus het zal wel even wennen zijn als zo een harige baardaap uit Nederland op de massagetafel ligt. Eenmaal op de tafel geniet ik van de rustgevende muziek! Misschien moet ik dit vaker doen. Als ik eenmaal op mijn buik lig voel ik een paar knieën in mijn rug porren. Ah, gaan we op die toer verder denk ik. Het hoogtepunt van de massage is als er gloeiend hete stenen op mijn rug gelegd worden. Ik geef natuurlijk geen kick, maar het voelt nog best prettig aan. En terwijl je in volledige ontspanmodus bent is de tijd alweer voorbij. Tot slot drinken en eten we met de vriend van Jason nog wat bij restaurant Tokyo. Ik stel voor om samen met Jason de rekening te betalen, maar dat vind die vriend van Jason geen goed idee. Nou dan niet…  

Zondag 24-12-2017             
We blijven in Danang maar wisselen van accommodatie. De eerste twee dagen verbleven we in 1812 Boutique Hostel maar nu schakelen we over naar het dichtbijgelegen Happy Sky Hotel. Dit doen we niet omdat ons hostel zo smerig, ranzig en onder de schimmel zit, maar omdat het bijna kerst is. Een beetje ruimte is misschien wel prettig. We boeken een tweepersoonskamer bij het Happy Sky Hotel. Daar zit een zwembad bij, hoewel het meer een voetenbadje blijkt te zijn. Bij aankomst worden we met alle egards ontvangen. Eerst een lekker kopje gingertea, daarna verschijnt mijn naam ook nog eventjes op het schermen (Ja, ze noemen me mister!). Dit hotel kost ons voor 2 nachten maar 26 euro inclusief ontbijt. Geen geld dus en de kamer is super. Twee tweepersoonsbedden met een heerlijk matras. Geen knoertharde matrassen die ze bijna in elk hostel hebben.

In de middag huren we bij het hotel een motorbike. We gaan weer een stukje scheuren over de Vietnamese wegen. Hoewel het weer niet super is zou het wel droog blijven. We gaan in de middag naar Son Tra Mountain. Vanaf de berg schijnen we een mooi uitzicht te hebben over Danang. Dat klopt aardig, kijk maar naar de foto’s…
Beneden bij de berg aan het water is een tempelcomplex met een mooie pagode en Lady Buddha. Dit is de grootste Boeddha van Vietnam met een hoogte van 67 meter, oftewel 30 verdiepingen (dat heb ik ook maar opgezocht). Bij schemering rijden we terug via de kust naar ons hotel. Het is kerstavond en dus stappen we met grote passen een steakhouse binnen. We bestellen een lap vlees van 500 gram met enkele bijgerechten en gaan met een dikke buik richting hotel. Dit was wel een waardig kerstavonddiner.

Maandag 25-12-2017
Merry Christmas everybody! Ik besef mij ook wel dat als jullie dit lezen kerst allang afgelopen is, maar toch. Met de motorbike gaan we in de ochtend eerst naar de kathedraal, om de kerstmis bij te wonen. Dat is makkelijk te volgen en geheel in het Engels. De mis is niet heel bijzonder, we zingen een beetje, roepen Halleluja en Amen en gaan weer weg. Geen groot dansfeest of een andere bijzondere activiteit. Ik gooi een deel van de 160.000 dong die we gevonden hebben op straat in de donatie box. Dat vind ik wel een mooi gebaar zo met kerst. Daarna scheuren we als de bliksem naar de Marble Mountains, 5 kilometer ten zuiden van Danang. Eén van de Marble Mountains mag je op en er bevindt zich een tempelcomplex. Verder zijn er drie grotten en in deze grotten bevindt zich een Boeddha.

Ook heb je een prima uitzicht over het strand en de omgeving. Ik heb nog 60.000 dong over en dit deel van het geld schenk ik aan de boeddhisten. Heb ik in ieder geval een goed gevoel overgehouden aan de kerst. In de avond loop ik 2 kilometer richting het centrum (Jason is wat ziekjes) om te kijken of er nog wat leven in de brouwerij is. Die brouwerij vind ik uiteindelijk niet, maar ik werk wel een kersthamburger weg met een alcoholische versnapering. Met een schuin oog kijk ik naar de badmintonwedstrijd die aan de gang is. Best een leuk spelletje dat badmintonnen…

Dinsdag 26-12-2017
Tweede kerstdag, maar daar doen ze hier niet echt aan in Vietnam. Jason is nog steeds niet helemaal lekker, maar gelukkig hoeven we pas om 12 uur uit te checken. Dat doen we dan ook braaf om 11.59 uur. Eerst gaan we lunchen bij die vriend van Jason: een mix van Koreaans, Chinees en Vietnamees eten wat ik begrepen heb, maar ik werk het wel naar binnen. Via de app van Grab bestelt Jason een taxi. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het blijkt het hetzelfde te zijn als Uber. We laten ons voor € 1,30 naar de Sinh Tourist brengen, een busbedrijf dat ons naar Hoi An brengt. De afstand is maar 20 kilometer dus een helse busrit zal het niet worden. Als we er bijna zijn zegt de taxichauffeur dat hij ons voor 250.000 dong naar Hoi An wil rijden. Een simpel rekensommetje leert ons dat die optie zeer interessant is. We hoeven niet te wachten op de bus (1.5 uur wachten, het regent pijpenstelen en de prijs is maar 50.000 (€1,80) dong meer dan de bus. Richting Hoi An zie je dat de taxichauffeur heel ervaren is. Lekker toeteren, beetje inhalen waar ruimte is en proberen niemand te raken zijn de ingrediënten van deze rit. Dat lukt hem bijzonder goed! Chapieu! Ons hostel, the Hoi An Villa zit lekker dicht bij het oude centrum van Hoi An. Hoi An is het meest toeristische plaatsje in Vietnam met zijn oude centrum dat op de Unesco erfgoed staat. Eerst bestellen we in een café koffie met gebak (ach, het is kerst, mag het?) en wachten we tot het ophoudt met regenen. Helaas komen we van een koude kermis thuis, spreekwoordelijk dan want er was geen kermis. Maar het mag de pret niet drukken. Om het oude centrum in te komen moet je een ticket kopen. Maar ze controleren heel sporadisch dus doen wij dat rebels eens even niet. We passeren de oude Japanse brug, lopen langs de rivier waar boten en lantaarns met een kaarsje op het water drijven. Heel sfeervol allemaal. We lopen langs de nightmarket en bestellen in een restaurant lokale gerechten. Dan lopen we terug naar ons hostel en als twee natte dweilen komen we aan. Hopen dat het morgen niet regent…

Woensdag 27-12-2017
Vandaag ga ik een toertje door de oude stad van Hoi An maken. Jason is al een keer in Hoi An geweest en gaat zich naar hij laat weten volgooien met koffie. Het slechte weer houdt niet op maar zoals wel vaker mag dat de Vietnamese pret niet drukken. Rondom de oude stad staan huisjes waar je tickets kan kopen voor bezienswaardigheden in de oude stad. Op internet las ik dat er genoeg verwarring is of je het ticket moet kopen om überhaupt het centrum in te kunnen of dat je het alleen voor de bezienswaardigheden moet kopen. De ervaring van gister leert dat er vooral bij de bezienswaardigheden gecontroleerd wordt en niet als je alleen door de straatjes wilt lopen. Dat kan ook niet, want het is zwaar toeristisch en dat zou misschien voor lange rijen kunnen zorgen. Ik koop wel een ticket en volgens de dame achter de balie is het ticket geldig totdat je weer weg bent. Aan het ticket zitten vijf strookjes vast. Je mag in totaal 5 van de 22 bezienswaardigheden bezoeken, dat is dan wel minder. Maar veel gebouwen zijn hetzelfde. Je hebt tempels, musea, oude woonhuizen, assembly halls en veel souvenirwinkels en cafés. Mijn eerste stop is een tempel, de Cam Pho tempel.

De mevrouw bij de ticketbalie knipt professioneel een strookje af en nu kan ik nog maar 4 dingen bezichtigen. Het aftellen is begonnen! Daarna loop ik op de Japanse brug en ook het tempeltje op de brug is een bezienswaardigheid. Echter is er niemand te zien die een strookje afknipt en Nederlander dat ik ben sluis ik mezelf naar binnen. 3 minuten later sta ik weer buiten, zo groot was het.

Mijn tweede bezienswaardigheid is een Assembly Hall, mijn derde strookje besteed ik aan het museum for Ceramics en mijn vierde is het Tan Ky House, een traditioneel huis dat al 7 generaties in de familie is.

Dan passeer ik een cafeetje genaamd Café des Amis en drink ik hier een alcoholische versnapering. Op de achtergrond hoor ik Franse muziek, van Jacques Brel tot Charles Aznavour. De eigenaar is Vietnamees en tovert aan mij het gastenboekje. Bij bijna elk Nederlandse review heeft iemand het wel over Swiebertje en Sapperdeflap. Dan weten jullie meteen de gemiddelde leeftijd van dit café waar ik mij bevind. Terwijl ik net een stap buiten de deur zet wuift de eigenaar mij gedag en gooit er nog even een ‘Sapperdeflap’ uit. Gauw weg hier, denk ik!
Mijn laatste bezienswaardigheid wordt de Tran Family Chapel. Bij binnenkomst krijg ik een koekje voorgeschoteld en begint de dame met een lengte van 1.50 meter haar verhaal. Ik krijg een leuke privérondleiding die doorgaat in de souvenirwinkel. Oké, maar ik vind niet iets van mijn gading dus ik vertrek souvenirloos. In de avond eten we bij het Hai café en verorberen een portie gegrild vlees. Naast ons komen halverwege ons diner Nederlanders zitten, maar ik laat niet merken dat ik ook uit dit kleine land uit Europa kom. Als ik een smakelijk toetje voorgeschoteld krijg hoor ik de moeder van het gezin zeggen “kijk eens wat een lekker toetje die meneer heeft!”. Jaja, ik heb wel smaak, denk ik dan, maar het was ook maar een tip van één van de obers…

Donderdag 28-12-2017
Laatste dag in Hoi An. We boeken eerst een bus ticket naar Nha Trang voor vanavond. De bus vertrekt om 18.15 uur en kost omgerekend €7,50. Geen geld als je 13 uur in de bus moet zitten en je zowel een slaapplek als transport hebt. In de middag drinken we in Hoi An nog koffie… en koffie… en een smoothie… en nog wat koffie (Ja, je moet toch een beetje afwisselen). In Vietnam houden ze wel van koffie en ik kan niet anders zeggen dan dat het echt heel goed smaakt.

Om 18.45 vertrekt uiteindelijk de bus en lig ik weer in een te krap hokje, maar ach ik vermaak mij wel. De buschauffeur weet in ieder geval het gaspedaal wel te vinden. En de toeter ook. Door de hobbelige weg en het getoeter de hele nacht door lukt het niet goed om lekker te slapen. Half gebroken komen we om 5.30 uur aan in Nha Trang. Het is nog donker en alle cafés zijn nog gesloten. Even denken wat we nu eerst gaan doen…

Inmiddels ben ik 120 dagen onderweg. Wat gaat de tijd toch snel! Ik begon in Japan, nam de boot naar Zuid-Korea, daarna Okinawa (ook Japan), Taiwan, Hongkong en nu al 24 dagen in Vietnam. Waarschijnlijk blijf ik nog wel twee weken in Vietnam om vervolgens door te reizen naar buurland Cambodja. Op dit moment ben ik in Nha Trang en zal ik daar de laatste dagen van het jaar spenderen. Voor nu wens ik iedereen een fijne jaarwisseling en alvast een Happy New Year! En jullie zien mijn volgende blog wel weer verschijnen! Sapperdeflap!