Seoul en de Koreaanse ruzie

In deze blog: 10 stappen op Noord-Koreaanse bodem, een knorrige oude man en genieten van de wereldstad Seoul.

Dag 42 – Zondag 15 oktober

En de reis gaat verder naar Seoul. Dat is niet alleen goedkoper, maar ook veel sneller dan de boot en de trein. Voor iets minder dan 3 tientjes ben je er al! Seoul is de hoofdstad van Zuid-Korea en er wonen ongeveer 10 miljoen inwoners. Ik vlieg wederom met Asiana Airlines en land om 10.30 uur op Seoul Gimpo, de tweede luchthaven van de stad. In Seoul heb ik gekozen voor een iets kleiner hostel met maar 3 kamers. Meteen wordt al duidelijk dat ik met een oude knorrige man op de kamer slaap. Dat wordt gezellig de komende vijf dagen! Op de vraag waar hij woont, antwoordt hij wat knorrig “hier natuurlijk!” en hervat zijn blik naar de televisie!
Voor de middag wil ik het War Memorial Museum en het Nationaal Museum van Korea bezoeken. Om 14 uur ben ik bij het War Memorial Museum, een groot kolossaal gebouw met aan één zijkant allemaal oorlogsvoertuigen. Ik loop eerst langs de tanks, bommenwerpers en afweergeschut. Daarna stap ik het museum binnen dat vooral gaat over de Koreaanse Oorlog van 1950-1953. Het blijkt een interactief museum te zijn dus op het moment dat ik ook even een 4D simulatie kan meepakken van de landing op het strand van Incheon dan doe ik dat enthousiast… samen met 14 kleine kinderen! Uiteindelijk blijf ik hier tot bijna 18 uur plakken, vooral omdat het een groot museum is met meerdere zalen en ontzettend veel informatie die mij boeit. Ik voel mij niet heel erg optimaal, dus voor de avond besluit ik maar even rustig aan te doen.

Dag 43 – Maandag 16 oktober 

Vandaag ga ik naar Gyeongbokgung. Natuurlijk zeg ik eerst de knorrige man gedag en ik stap in de metro. De metro werkt hier ook echt top en is overzichtelijker dan in Tokio! Gyeongbokgung is één van de paleizen in Seoul die je kunt bezoeken. Het is wel één van de populairste paleizen, maar ook ééntje die na de Koreaanse oorlog weer volledig opgebouwd moest worden. Dus je kijkt hier letterlijk naar een geheel opnieuw gereconstrueerd paleizencomplex, maar het lekkere zonnetje maakt de wandeling aangenaam. Het is wel aan te raden hier naartoe te gaan, vooral omdat dit het belangrijkste paleizencomplex van de Joseondynastie (1392-1897) was. Na 1897 werd Korea ingepikt door de Japanners en dat zou tot het einde van de Tweede Wereldoorlog zou blijven.

Vanaf Gyeongbokung kan je verder de brede boulevard oplopen met nog wat interessant beelden. Ook is er een demonstratie aan de gang, maar ik heb geen idee waarover. Al die Koreaanse tekens kan ik niet lezen… Ik loop richting het station van Seoul. Gebouwd in de jaren 20 en ontworpen door de welbekende Tsukamoto Yasushi, een Japanner. Dit is het belangrijkste station van Seoul en vanaf hier vertrekken alle hogesnelheidstreinen naar het zuiden en het oosten. Hierna besluit ik terug te gaan naar het hostel waar ook een Rus heeft ingecheckt, maar vooral om te werken voor een onlineshop en tegelijk ook om te reizen.

Dag 44 – Dinsdag 17 oktober

Ik voel mij niet zo heel lekker, aardig verkouden dus ik ga in de middag alleen naar het Nationaal Museum van Korea. Natuurlijk zeg ik eerst de knorrige man gedag en ik smeer hem. Het Nationaal Museum van Korea is een museum van drie verdiepingen met veel informatie vanaf de bronstijd tot aan nu. Je vindt er veel potjes en pannetjes, maar ook beeldjes en grote Boeddhabeelden. Je vindt er alleen geen schilderijen. Het museum is gratis en mocht je het nou niks vinden dan kan je altijd binnen een uurtje weer weg zijn. Ik heb er 4 uur vertoefd, het is een mooi museum dus ik zou het zeker aanraden.

Dag 45 – Woensdag 18 oktober

2 weken geleden had ik een tour geboekt naar de DMZ en JSA zone in Zuid-Korea. De DMZ staat voor Demilitarized Zone en JSA staat voor Joint Security Area. De DMZ is een bufferzone tussen Noord- en Zuid-Korea en is 4 kilometer breed en 248 kilometer lang. De JSA is de plek waar vandaag de dag nog steeds gesprekken gevoerd worden tussen Noord- en Zuid-Korea. Ik heb mijn tour geboekt bij KoridoorTours en we verzamelen in de buurt van het War Memorial Museum. Om 11.30 uur vertrekt de bus met overwegend Amerikanen. Eenmaal op de snelweg aangekomen word ik geconfronteerd met hekken met prikkeldraad en wachthuisjes langs de rivier. Dit zal de hele tijd zo blijven en dat maakt eigenlijk wel indruk op me. Onze eerste stop begint bij de Third Tunnel en DMZ museum. De derde tunnel is één van de vier tunnels die door de Zuid-Koreanen in de jaren 70 ontdekt zijn en die waarschijnlijk in die jaren ook gebouwd zijn door de Noord-Koreanen om Zuid-Korea van ‘onderen’ aan te vallen. Waarschijnlijk zijn er ook nog wel tunnels, maar die zijn nog niet ontdekt. Eerst loop je door een door de Zuid-Koreanen aangelegde tunnel naar beneden alwaar je aankomt in de ‘Noord-Koreaanse’ tunnel (althans ik moet met mijn lange benen in ieder geval bukkend lopen, goed voor je rug!). Zuid-Korea heeft de tunnel uiteraard geblokkeerd, zodat er verder geen Noord-Koreanen meer door kunnen.

Daarna loop ik naar een klein museumpje over de DMZ en daarna gaan we verder met de bus naar Dora Observatory. Vanuit hier kan je zo Noord-Korea inkijken. Vanuit de luidsprekers hoor je trouwens vrij luid Zuid-Koreaanse muziek. Dit doet Zuid-Korea expres om de bevolking aan de andere kant kennis te laten maken met westerse ‘vrije’ muziek. Best bizar. Vanaf deze plek kan ik goede foto’s maken van de omgeving en hoe de DMZ eruit ziet.

Na Dora Observatory gaat de bus naar Dorasan Station. Rond 2000 spraken beide regeringen af om weer een trein te laten rijden van Zuid naar Noord en terug, vooral goederenvervoer maar in 2008 is dit weer gestopt vanwege oplaaiende geschillen tussen beide landen. Nu kan je alleen met de DMZ trein vier keer per dag van Seoul naar dit station.

Dan tot slot gaan we naar de plek waar je het dichtst bij Noord-Korea komt of er zelfs in: de JSA-zone! Op deze plek staan beide landen echt regelrecht tegenover elkaar. Eerst krijgen we een briefing over hoe gevoelig het allemaal ligt en dat we niks mogen provoceren. Je broek laten zakken of gebaren maken naar de Noord-Koreanen is ten strengste verboden, tenzij jij diegene wil zijn die als aanleiding in de boeken komt te staan voor het ontstaan van de Tweede Koreaanse Oorlog of de Derde Wereldoorlog. Eerst tekenen we nog even ons eigen doodvonnis mocht er onverhoopt een schietgevecht uitbreken. Mijn handtekening is dan alleen dat ik zelf dit risico genomen heb en niemand verantwoordelijk is voor mijn heengaan. Na de briefing gaan we dan echt naar de plek toe. In twee rijen lopen we de Zuid-Koreaanse zijde op en aan de andere kant van de blauwe gebouwtjes zien we één Noord-Koreaanse militair staan. Deze noemen ze voor het gemak Steve (en een eventuele tweede wordt Bob genoemd). Het voelt wat ongemakkelijk allemaal. Ik zie soldaten staan van de Verenigde Naties, niks te doen en alleen maar vooruitkijken. We maken wat foto’s van de andere kant, van de zijkanten is ten strengste verboden.

Dan lopen we naar het blauwe huisjes, waar tussen beide landen nog wel eens gesprekken gevoerd worden. Ook hier staan twee soldaten/agenten. Je mag ze niet aanraken, wel gezellig met ze op de foto en je mag door het hele huisjes lopen. Dat betekent dus dat je ook in Noord-Korea bent en als je de deur zou openen aan Noord-Koreaanse zijde dan ben je wel nog wel wat langer in Noord-Korea. Ten strengste verboden dus, maar je mag het doen als je in een strafkamp terecht wil komen… Na tien minuten lopen we weg uit het blauwe huisje en in de bus terug naar Seoul spookt het toch de hele tijd door je hoofd wat een rare situatie dit is tussen de beide Korea’s.

Mark Rutte is trouwens vorig jaar ook hier geweest. Voor meer informatie over dit bezoek zie onderstaande link. Wat opvalt, is dat Noord-Korea altijd een paar militairen stuurt met een fotocamera als er een belangrijk persoon dit gebied bezoekt. Zo zijn Hillary Clinton, de huidige minister van Buitenlandse Zaken Tillerson en vicepresident van de Verenigde Staten Mike Pence hier langs geweest in de JSA. In november komt Trump naar Zuid-Korea toe en de media hebben aanwijzingen dat hij deze zone ook wel eens aan zou kunnen gaan doen. Of dat waar is merken we volgende maand. Hij gaat in ieder geval proberen meer steun te krijgen bij China, Zuid-Korea en Japan voor hardere sancties en/of mogelijke militaire actie tegen Noord-Korea. Vooral de president van Zuid-Korea wil juist praten met Noord-Korea en die fase is Trump al voorbij. Naar het schijnt heeft Trump zelfs gedreigd met het opzeggen van het handelsverdrag met Zuid-Korea. Wordt vervolgd…

https://fd.nl/economie-politiek/1169475/noord-koreaanse-soldaat-deserteert-dag-na-bezoek-rutte-aan-grensregio

Bekijk vooral het filmpje even. Dat van die Noord-Koreaanse soldaat… dat schijnt vaker te gebeuren dan dat we in het nieuws horen. De afgelopen drie maanden zijn er ook Noord-Koreaanse soldaten overgelopen naar Zuid-Korea, hoe moeilijk dat soms ook is.

In de avond loop ik door het gezellige uitgaansgebied Hongdae. Hier tref je heel veel verschillende restaurantjes aan en het is er erg levendig door de verschillende straatartiesten. Mijn hostel is hier ook, maar absoluut een aanrader om hier in de avond een paar keer langs te gaan.

Dag 46 – Donderdag 19 oktober

Laatste dag in Seoul. Ik zeg de knorrige man gedag en ga eerst naar één van de overige paleizen in Seoul toe, Changdeokgung. Zelfde idee als Gyeongbokgung en voor een uurtje leuk om doorheen te lopen.

Daarna ga ik naar Bukchon Hanok village, ten westen van Changdeokgung. Dit is gewoon een soort dorp in een stad. Het staat ook op de Unesco Erfgoedlijst en je loopt langs traditionele huisjes, waar nog bepaalde beroepen uitgeoefend worden. Je hebt niet het idee dat je in Seoul loopt. Trouwens dit is ook de reden waarom ik Seoul zo fantastisch vind: het is een grote stad, maar die indruk van een drukke grote stad heb ik niet. Waarschijnlijk omdat het er toch nog redelijk gemoedelijk aan toe gaat en niet chaotisch zoals in veel andere hoofdsteden op deze aardbol.

Tot slot sluit ik mijn dag af op Mount Namsan. Ik kan met de kabelbaan naar boven, maar ik neem de benenwagen. Eenmaal  boven heb je echt een schitterend uitzicht over Seoul. Dit soort uitzichten probeer ik altijd rond 5 uur te plannen, dan heb ik ook nog wat mooie foto’s in de avond ook. En genieten van het uitzicht doe ik zeker!

Als ik thuis kom denk ik nog even na over mijn planning van volgende week. Ik verzet mijn vliegticket naar mijn volgende bestemming tot 30 oktober, zodat ik nog een aantal dagen langer in Zuid-Korea kan blijven. Morgen vertrek ik uit Seoul, maar volgende week kom ik terug, want er zijn nog wat dingen die ik hier graag wil bezichtigen. Maar morgen pak ik eerst de bus naar het mooiste park van Zuid-Korea: Seoraksan National Park.